Zo doen we bij Tubantia ons werk in tijden van corona

Het is stil op de eerste verdieping van het Balengebouw aan de Lonnekerspoorlaan in Enschede, waar de redactie van Tubantia is gevestigd. De houten kistjes, normaal gesproken rijkelijk gevuld met vers redactiefruit, zijn akelig leeg. Net als de werkplekken. Daar waar journalisten, vormgevers en eindredacteuren anders geconcentreerd achter hun bureaus werken, staan nu voornamelijk lege stoelen. Slechts een handjevol redacteuren komt naar de redactie. Maar dat wil niet zeggen dat er niet gewerkt wordt. Integendeel. ,,Zeker in deze tijden hebben onze lezers grote behoefte aan nieuws en informatie, daar zijn we ons heel erg van bewust”, zegt hoofdredacteur Martha Riemsma.

Net als alle Tubantia-journalisten in Twente en de Achterhoek werkt ze vanuit huis. Dat is wennen, maar het lukt goed om overzicht te houden. ,,Elke ochtend om half tien beginnen we fris aan een nieuwe dag met een overleg via Google Hangouts. Er haken dan zo’n tien journalisten van onze nieuwsdienst aan. De editiekantoren hebben hun eigen digitale overleg, daar haak ik ook makkelijk in, zo kan ik toch iedereen even zien. We bespreken de verhalen en ideeën die we die dag uit gaan voeren. We volgen de samenleving. En die is in de greep van het virus. Het coronavirus raakt álles; scholen, gezondheidszorg, ondernemers, culturele instellingen. Dat zorgt voor een brede insteek van de verhalen. De krant is dagelijks voor een groot deel gevuld met coronanieuws, maar we zoeken wel naar de mix, door naast de nieuwsfeiten en achtergronden ook voldoende human interest verhalen te maken”, zegt Riemsma.

Tubantia wil in de berichtgeving rond het coronavirus zo praktisch mogelijk zijn. Feiten en achtergronden brengen, die de lezers informeren en helpen. De journalisten staan bijvoorbeeld dagelijks in contact met ziekenhuizen en instellingen in de regio. ,,We houden de vinger goed aan de pols. Dat is onze taak”, zegt Riemsma.

GGD Twente geeft tips: wat kun je buiten nog wel doen en wat niet?

Ontwikkelingen volgen elkaar in razend tempo op en journalisten zitten bovenop het nieuws. Via Slack brengen ze elkaar snel op de hoogte van de inhoud van hun artikelen. ,,Dit zijn wel de momenten waarop het journalistieke hart sneller gaat kloppen”, zegt Riemsma. ,,We voelen in deze crisis opnieuw hoe belangrijk ons werk is en hebben slechts één doel voor ogen: onze lezers zo snel mogelijk én zo goed mogelijk op de hoogte te stellen van de nieuwste feiten.”

Aan het einde van de werkdag is er een afsluiting van de werkdag via Hangouts. Riemsma haakt daar ook bij aan. ,,Dat zou ik echt niet willen missen. Het geeft ritme aan de dag, ook aan de mijne. Even van elkaar horen hoe de vlag erbij hangt. Even de gezichten zien van iedereen en kijken of het goed gaat. Ik denk ook regelmatig: stel eens voor dat we deze crisis 20 jaar geleden doormaakten, toen we nog geen digitale middelen hadden! Dan was het nooit gelukt zo goed en zo snel te communiceren als nu.”

Ook Linda Hilberink, chef Enschede en Achterhoek, communiceert voornamelijk digitaal met haar redactie om het nieuws af te stemmen. ,,Heel handig, maar soms ook lastig en warrig om alles in de app en in Slack te gooien. Het is heel veel werk en geeft stress en soms irritaties. Er doen zich eerder misverstanden voor. Ik realiseer me nu pas hoe zinnig die gesprekken met collega’s aan het bureau zijn! Dat heb ik echt onderschat.”

Om een beetje tegenwicht in deze tijden te bieden, maakte ze voor haar redactie een lol-app aan. ,,We delen er grapjes in en humoristische situaties en/of fotootjes. Het is uiteraard niet verplicht, maar collega’s die het leuk vinden, kunnen aanhaken. Ik kijk er zelf elke avond in en vind het een grappige verstrooiing. Bovendien houd je zo het onderlinge contact levendig. Daar is behoefte aan. Eén van de collega’s die alleen woont belde me op: ‘even je stem horen’. Ik begrijp dat, want ik mis het contact met de collega’s zelf ook.”

Hilberink vertelt dat Tubantia op de algemene nieuwspagina’s en in het katern Nederland&De Wereld de feiten rond het coronavirus uitstekend volgt. ,,Daarom willen we juist op onze regiopagina’s wat ander nieuws brengen. Laten zien dat er ook hele mooie dingen gebeuren. We zijn de rubriek ‘Ondertussen in Enschede….’ begonnen. Daarin schrijven we over bijvoorbeeld een student die honden uitlaat voor ouderen en over een kunstenaar die tekeningen maakt om mensen een hart onder de riem steken. Het coronavirus is vreselijk, maar ik kan soms ook heel blij worden van alle mooie initiatieven die in de samenleving ontstaan.”

Inmiddels is de werkdruk op de internetredactie fors opgelopen. Er gaan méér berichten online, er worden méér pushberichten uitgestuurd, de nieuwsberichten die door collega’s worden geschreven, gaan sneller online. ,,We merken dat er door die hoge druk eerder fouten in de tekst worden gemaakt. We moeten ook scherp zijn op dubbele berichten op de site. Het gaat weleens mis. Maar er gaat ook veel goed. Zo hebben we voor het eerst de complete toespraak van Rutte aan het Nederlandse volk live kunnen uitzenden via de website.”

Ter Horst vergelijkt het coronavirus met een tsunami. ,,Die trekt zich eerst terug, om daarna vol over je heen te spoelen. Die beweging hebben we gezien bij de verspreiding van het coronavirus in andere landen. De media in Nederland willen het nieuws de komende tijd gedegen en afgewogen bij de lezers te blijven brengen. Daar hebben we een taak in. We moeten extra scherp zijn op onze eigen communicatie. Die mag niet te lichtvoetig zijn, maar ook niet paniekerig. De media zijn de boodschappers van het nieuws. De journalistiek ligt onder de loep en dat realiseren we ons. Onze berichten hebben grote impact. Neem bijvoorbeeld het hamstergedrag van de Nederlanders. Zodra wij schrijven dat er in de supermarkten lege schappen zijn bij het wc-papier, reageren onze lezers daarop met hun koopgedrag. Het is niet altijd voorspelbaar, maar in onze overleggen zijn we ons daar absoluut van bewust.

Ook met cijfermateriaal moeten we voorzichtig omgaan. Elke dag komen er cijfers naar buiten; bijvoorbeeld over het aantal nieuwe besmettingen. De GGD doet regelmatig melding van geteste besmettingen. Als Tubantia daar melding van doet, laten we de lezer weten dat het wérkelijke percentage besmette personen hoger ligt dan het aantal door de GGD geteste besmettingen. Dat zijn belangrijke nuances. Op de redactie hebben we afgesproken elkaar scherp te houden om die nuances aan te brengen.”