Kinderen die weken, zo niet maanden, moeten wachten voordat ze de hulp krijgen die ze nodig hebben. Als ze die al krijgen. Ouders die verloren raken in het systeem. Wethouders die met 150 man sterk naar Den Haag gaan voor een Kamerdebat, omdat hun gemeente het financieel niet meer trekt. Inspecties die een vernietigend rapport presenteren. Een minister die roept dat de zorg op de schop moet. Kortom, jeugdzorg en jeugdbescherming in Nederland staan in brand. Maar volgens de Almelose advocaat Ibrahim Mercanoglu vergeten gemeenten en instellingen naar zichzelf te kijken. „Ze rennen soms als een kip zonder kop rond.”