Medicijnresten in oppervlaktewater zijn al langer een bron van zorg, maar de vervuiling is ernstiger dan tot dusver werd aangenomen. Dat geldt vooral voor Twentse beken en sloten. Hier is de concentratie medicijnresten soms tien keer hoger dan in de meeste andere delen van het land. Dat blijkt uit het gistermiddag gepresenteerde onderzoek van de Unie van Waterschappen.

Waterschap Vechtstromen, verantwoordelijk voor de waterzuivering in Twente, noemt de uitkomsten verontrustend. Hoewel er volgens dagelijks bestuurder Nettie Aarnink wel een logische verklaring is te geven voor de hoge concentratie medicijnresten in beken waarop de rioolwaterzuiveringsinstallaties in Enschede, Hengelo, Almelo en Goor lozen. "Twente is een redelijk verstedelijkt gebied. Deze installaties zuiveren het afvalwater van veel inwoners en bedrijven, waarna het in relatief kleine beken komt. Daardoor vindt er weinig verdunning plaats."

Bij de vervuiling van beken gaat het om microgrammen medicijnresten per liter water. "Relatief weinig en er is geen enkele reden om voor mensen alarm te slaan, maar er worden wel steeds meer effecten op het waterleven zichtbaar", aldus Aarnink. Vissen blijken van geslacht te veranderen of afwijkend gedrag te vertonen. "Er lopen nog allerlei onderzoeken, maar we weten nu genoeg om vast te stellen dat we tot actie moeten overgaan. Ook omdat door de vergrijzing medicijngebruik verder toeneemt, waardoor er in de toekomst nog meer medicijnresten via urine en ontlasting in het riool terechtkomen."

Landelijk komt er een campagne om ervoor te zorgen dat overtollige medicijnen niet meer klakkeloos door het toilet worden gespoeld.