Omdat de agente niet werd geraakt door zijn spuugklodder, werd de man vrijgesproken van mishandeling. Hij werd veroordeeld voor bedreiging met een potentieel dodelijke ziekte en een vernieling van een deur van een flat, kort voor dat incident. De straf was gelijk aan de eis van de officier van justitie.

De man was niet bij de zitting aanwezig, die vanwege alle coronamaatregelen via een skypeverbinding werd afgehandeld. Van H. verklaarde bij de politie dat hij de agente niet had willen bedreigen met corona. Hij was alleen gefrustreerd geweest over de situatie en bovendien dronken. Hij had zes blikken van een halve liter met zwaar bier op.

De officier van justitie noemde zijn actie echter ‘ongelofelijk, in deze tijd’. Niemand weet of hij drager is van het coronavirus, waarvan vast staat dat het dodelijk kan zijn. Om dan te spugen is buitengewoon asociaal en zeer bedreigend.” De officier vergeleek het met het trekken van een mes, of het dreigen met HIV. “Hier hoort een afschrikwekkende straf bij. Voor een boete of werkstraf is hier geen plaats.” Hij eiste daarom een celstraf.

De advocate van Van H. vond dat ‘veel te hoog’. Ze vond dat er eigenlijk veel meer sprake was van belediging, dan van bedreiging. Ze verwees naar andere zaken, waarin veel lagere straffen waren opgelegd. “Het schreeuwen over corona deed hij niet alleen naar de agent, maar had hij al de hele tijd gedaan. Het was niet tegen haar gericht. Hij was wel heel dronken.”

De politierechter vond dat het spugen wel degelijk een ‘bedreigend karakter’ had’. “Ik vind het eigenlijk nog wel een milde eis van de officier.” De rechter zag ook verzwarende omstandigheden voor het handelen van de Bornenaar, die zijn medicijnen tegen zijn bipolaire stoornis een dag eerder had laten staan. “En om dan zwaar te gaan drinken… Meneer heeft zichzelf in die situatie gebracht.”