Van Abe tot De Vries, de sterren van Enschedese Boys

Wie alleen de prestaties van de laatste jaren bekijkt kan zich nauwelijks voorstellen dat Enschedese Boys kan bogen op een roemrijk verleden. Toch was er een tijd dat mensen massaal naar het Volkspark en later het G.J. van Heekpark trokken. Veel neutrale voetballiefhebbers gingen de ene week naar de thuiswedstrijd van Enschedese Boys en de andere naar aartsrivaal Sportclub Enschede. Hoewel Sportclub Enschede door de hele geschiedenis heen de toonaangevende club was, kende ook Enschedese Boys een ruim aantal spelers wiens naam en prestaties nog altijd tot de verbeelding spreken. Zonder te pretenderen een volledige lijst van kopstukken te hebben, noemen we er toch een aantal.

Abe Lenstra
Waar voor de huidige generatie Lionel Messi en Cristiano Ronaldo de absolute sterren zijn, was dat voor de vorige generatie Johan Cruijff. Maar wie ooit Abe Lenstra heeft zien voetballen weet wel beter. De Fries leek levenslang verbonden te blijven aan ‘zijn’ sc Heerenveen. Eind 1954 vertrok de clubtrouwe Lenstra met de invoering van het betaald voetbal dan toch naar een andere club. SC Enschede nam Lenstra over voor 11.000 gulden, terwijl zijn marktwaarde naar verluidt minstens 100.000 gulden was. Bij SC Enschede bleef hij zijn talent etaleren. Met Enschede greep hij in de competitie van 1958 na een verloren beslissingswedstrijd tegen D.O.S. naast het landskampioenschap. Lenstra maakte in Stadion Het Diekman het eerste doelpunt dat daar ooit gemaakt werd. In 1960 maakte Lenstra de overstap van SC Enschede naar de rivaal: Enschedese Boys, hiermee was een bedrag van 42.000 gulden gemoeid. Op de leeftijd van 42 jaar stopte hij in 1963 bij deze club met voetballen. Hij kon terugkijken op een 27 jaar durende loopbaan op niveau, waarin hij in ongeveer 730 wedstrijden circa 700 doelpunten maakte.

Egbert ter Mors
Kind van de club en absolute publiekslieveling. Ter Mors doorliep de jeugdopleiding van de Boys en debuteerde op 18-jarige leeftijd in het eerste elftal. Ter Mors had een prachtige techniek en een neusje voor de goal. Groot was dan ook de teleurstelling toen hij vertrok naar Go Ahead Eagles. Aartsrivaal Sportclub Enschede probeerde hem terug te halen naar Enschede maar schrok zich rot toen vanuit Deventer een transfersom van 250.000 gulden werd gevraagd. Een jaar later kwam Ter Mors alsnog, alleen niet naar Sportclub maar naar het zojuist opgerichte FC Twente. Daar was hij verantwoordelijk voor het allereerste competitiedoelpunt ooit van de fusieclub. Twee jaar later verkaste Ter Mors naar Rot-Weiss Essen.

Darius Dhlomo
Bij Heracles was de komst van Dhlomo in 1958 een absolute sensatie. Voetballer, bokskampioen en zanger in een jazzkwintet. Nadat de Zuid-Afrikaanse overheid de publiekslieveling aanvankelijk tegen wist te houden, lukte het na een rechtszaak toch het land te verlaten. Nadat de eerste periode voor beide kanten wennen was, Dhlomo was opgegroeid onder het apartheidsregime en reageerde stomverbaasd op de bijna koninklijke ontvangst, bleek de linkshalf een absolute aanwinst. Na Heracles volgden Vitesse en DHC, voordat Dhlomo in 1963 naar Twente terugkeerde. Bij Enschedese Boys kwam hij in een elftal met Abe Lenstra. Helaas speelde Dhlomo slechts een seizoen voor de Boys. Toch bleef hij Enschede trouw. Hij bouwde een maatschappelijke carrière op in het sociaal-cultureel werk en werd lid van de gemeenteraad.

Ned Bulatović
Bulatović voetbalde in eigen land, Joegoslavië, voor FK Vojvodina. Begin jaren zestig werd hij ingelijfd door Enschedese Boys, dat uitkwam in de Eerste divisie in Nederland. Na de fusie van Enschedese Boys met Sportclub Enschede tot FC Twente was hij de enige speler van de Enschedese Boys die aan het begin van het seizoen in de basisopstelling stond. In de loop van het seizoen belandde hij echter op de reservebank en in 1966 verkaste hij op huurbasis naar N.E.C. Na zijn loopbaan als speler werd Bulatović trainer, vooral bij Belgsiche clubs maar ook bij Vitesse.

Willem de Vries
De Vries debuteerde op zestienjarige leeftijd in het eerste elftal van de Enschedese Boys, dat destijds in de Eerste divisie speelde. Hij was in 1961 aanvoerder van de Nederlandse UEFA-jeugd tijdens een jeugdtoernooi in Portugal. In 1963 maakte hij de overstap naar Eredivisionist Sportclub Enschede, waar hij uitgroeide tot een vaste basisspeler. Nadat deze club op 1 juli 1965 opging in FC Twente, was De Vries de eerste die een contract tekende bij de fusieclub. In tien seizoenen speelde hij 289 competitiewedstrijden, 23 bekerwedstrijden en 34 Europacupwedstrijden voor de Tukkers. In de top 65 clubiconen van FC Twente neemt De Vries een 26e plaats in.