Hof veroordeelt Apeldoornse moeder tot 12 jaar cel voor doden van haar twee kinderen

De Apeldoornse was woensdagmiddag niet aanwezig in de Arnhemse rechtbank. Haar ouders en andere familieleden waren er wel. Ook de ouders van Guido, de vader van Lucas en Rosa, waren aanwezig. 

Het hof acht bewezen dat Aurélie haar twee kinderen Lucas (8) en Rosa (6) jaar, met een mes om het leven heeft gebracht. Voordat ze dat deed, sloot ze 's ochtends de gordijnen in huis, deed ze alle deuren op slot en schreef ze een afscheidsbrief. Volgens het hof had de vrouw voldoende tijd om zich te beraden op haar handelen. 

Over de mogelijke bijwerkingen van paroxetine, een antidepressivum dat Aurélie slikte, volgt het hof niet de stelling van Aurélies advocaat Job Knoester. Die stelde dat zonder het gebruik van paroxetine, dit niet was gebeurd. Het hof volgt de uitspraak van een van de deskundigen, die concludeerde dat het medicijn mogelijk drempelverlagend heeft gewerkt, maar van een delier of toxische vergiftiging was geen sprake. 

Het hof legt geen tbs met dwangverpleging op, omdat tbs opgelegd wordt aan mensen die een gevaar voor de samenleving vormen. Dat is niet het geval bij Aurélie, concludeerden de deskundigen. 

Aurélie werd in 2016 door de rechtbank in Zutphen veroordeeld tot negen jaar cel met tbs en dwangverpleging. Zowel haar advocaat als het openbaar ministerie gingen daar tegen in beroep. Volgens Aurélie en haar advocaat is paroxetine van invloed geweest op het gedrag van de vrouw. Ze zou, mogelijk door de bijwerkingen van het medicijn, haar twee kinderen om het leven hebben gebracht. 

Het OM veegde die theorie tijdens de zittingen van tafel. Volgens de advocaat- generaal was er voldoende bewijs dat Aurélie handelde uit opzet en voorbedachte rade en eiste een gevangenisstraf van twaalf jaar.  Twee nieuwe deskundigen, een psycholoog en een psychiater, deden in het afgelopen jaar opnieuw onderzoek naar Aurélie. Zij concludeerden dat de Apeldoornse aan een zware depressie leed op het moment dat ze haar twee kinderen om het leven bracht. Volgens de psychiater zou de depressie een soort fuik zijn geworden, waar ze geen andere uitweg meer uit zag dan zichzelf en de kinderen om het leven te brengen. 

In 2016 werd door het OM nog veertien jaar cel met tbs en dwangverpleging tegen de Apeldoornse geëist.