Niet slecht: Mitsubishi’s vernieuwde stadsauto scoort vooral voldoendes

Het was in 2013 een wat timide muurbloempje, die Mitsubishi Space Star. Als opvolger van de Colt presenteerde het Japanse merk toen een compact autootje met vijf deuren en evenveel zitplaatsen. En hoewel hij zonder twijfel slim en betaalbaar was, spetterde de kleine Japanner nou niet bepaald van de levenslust. Maar wat zou het? Met een prijs van krap 9.000 euro zette Mitsubishi hier mooi wel een spotgoedkoop vervoersmiddel neer dat voordeliger was dan veel concurrenten.

In 2016 kreeg de Space Star (een naam die we in de jaren ’90 ook al eens zagen op een compact familiebusje) voor de eerste keer een facelift. Het ingetogen snoetje maakte plaats voor een wat frissere snuit met meer uitstraling. Maar die verbleekt bij de cosmetische ingreep die Mitsubishi ditmaal uitvoert bij z’n kleinste familielid; vanaf nu, zo verkondigt het merk trots, draagt de Space Star hetzelfde ‘Dynamic Shield’ als z’n grotere broers. Met die term bedoelen ze de vorm van de grille en de voorbumper, die samen een wat hoekiger en stoerder front vormen. Het laat deze stadsauto wat zelfverzekerder ogen, al is het jammer dat de rest van het koetswerk vrijwel gelijk is aan wat we al kenden.

Vreemd: waar de Space Star ooit nog minder dan 9.000 euro kostte, wil Mitsubishi nu ineens 12.990 euro hebben voor de minst luxe versie. Kost die nieuwe neus zo veel? Nee, is het antwoord, want de prijsstijging komt voor een deel door de veranderde Europese uitstootregels (en de belasting die Nederland heft) waardoor je meer dan vroeger betaalt voor de CO2-uitstoot van een auto. Voor dat instapbedrag levert Mitsubishi het hoognodige: elke Space Star heeft bijvoorbeeld zes airbags, een stabiliteitscontrolesysteem en elektrische ramen vóór.

Naarmate je door de prijslijst gaat, wordt de Space Star leuker maar ook rap duurder. De goedkoopste versie voelt toch een beetje alsof je sushi bestelt en alleen wat bolletjes rijst krijgt. Ga je voor het populairdere (en nieuwe) uitrustingsniveau Nova, dan wordt het gerecht al smakelijker met onder meer een navigatiesysteem met smartphonekoppeling (geschikt voor Apple Carplay en Android Auto), automatische kimaatcontrole en – jawel – een middenarmsteun. Ook hier een keurige lijst, maar de Nova kost al snel 15.000 euro. Ga je voor de ‘dikste’ uitvoering, de Instyle+ met neplederen bekleding, een automatisch noodremsysteem dat voetgangers herkent, een CVT-automaat en een rijstrookassistent, dan kost je Space Star bijna 22.000 euro. Daar hadden we in 2013 hard om moeten lachen.

Overigens biedt Mitsubishi de Space Star ook aan met een privé-leaseconstructie, waarbij je de auto voor iets meer dan 200 euro in de maand (exclusief brandstof) kunt rijden. Die vorm wordt steeds populairder in dit deel van de markt en het is ook hier aantrekkelijk, want voor een overzichtelijk bedrag heb je een bewezen betrouwbare auto die je droog en veilig van A naar B brengt. Wie minder dan 10.000 kilometer per jaar rijdt, doet er goed aan om die optie serieus te nemen.

Afgezet tegen directe concurrenten zoals de Skoda Citigo, Hyundai i10 en de Toyota Aygo is de prijs dus niet meer het sterkste wapen van de Space Star. Waar wint hij het dan wel op? Nou, eigenlijk nergens. Overal in deze Mitsubishi trek je de conclusie dat hij ‘wel ok’ is; niet supergoed maar ook zeker niet slecht. De bediening van het koppelingspedaal, de versnellingsbak en de besturing is extreem licht, het rijgedrag is afstandelijk maar ook veilig en goedmoedig, de ruimte op de voorstoelen en achterbank netjes en de kofferbak volstaat voor de dagelijkse boodschappen.

De vormgeving van het interieur mist de eigenzinnigheid van de Hyundai i10 (al kun je het tegenwoordig opleuken met ‘koolstofvezel’ elementen en gekleurde ringen rond de luchtroosters), het stuurwiel is niet in diepte te verstellen waardoor je niet écht lekker zit en de 1.2 motor presteert met z’n 80 pk niet meer dan adequaat. Met een gemiddeld verbruik van zo’n 4,5 liter per 100 kilometer is de Mitsubishi wel lekker zuinig, en z’n motortje zal je – zo bewijzen de pechstatistieken – niet snel in de steek laten. Er is trouwens keuze uit een 1.0 met 71 pk (52 kW) en een iets sterkere 1,2-liter motor met 80 pk (59 kW), waarbij de sterkere versie het aanraden waard is. Zeker bij inhaalacties op de snelweg ben je blij met dat kleine beetje extra kracht.

Sprankelend is hij niet echt, maar je kunt een Space Star ook niet met droge ogen afraden. Je weet simpelweg dat je een bescheiden auto koopt waar je van op aan kunt, een stille maar solide kracht voor de dagelijkse praktijk. Hij kruipt niet onder je huid en maakt je niet aan het lachen, maar objectief gezien scoort de Space Star vooral voldoendes. Overal nette zesjes, soms een dikke zeven, maar nergens geeft de Space Star het gevoel dat je de beste auto in z’n segment koopt.