Porsche 911 GT3 RS: standaard met bovenaardse macht

We rijden 220 kilometer per uur op het circuit van Misano in de buurt van de Italiaanse badplaats Rimini. Dat is hard op een snelweg, maar helemaal hard op het circuit, aangezien de volgende bocht nooit ver weg is. Ook nu hebben we er al weer een in het vizier, maar daar waar we de vorige rondes het gas loslieten blijft het pedaal helemaal onderin op aangeven van onze instructeur. Met bonkend hart doen we wat ons gevraagd wordt, maar gevoelsmatig kan alleen een bovenaardse macht ons nog redden.

Gelukkig beschikt de nieuwe 911 GT3 RS over zo’n bovenaardse macht, want de downforce van deze auto is gigantisch. Bij een snelheid van 285 km/u bedraagt de extra neerwaartse druk maar liefst 860 kilogram. Dat is dus alsof er een Suzuki Swift op je dak mee duwt op de wielen. En al rijden we nog lang geen 285, toch is het alsof een onzichtbare hand de Porsche op het asfalt duwt. En dat klopt ook, want bij 200 kilometer per uur bedraagt de downforce al 409 kilogram. Met als gevolg dat we de bocht halen zonder zelfs maar met een wiel de kerbstones te raken.

Echt ontspannend is het desondanks niet, want om ons heen rijden echte Cup-auto’s, die veel sneller zijn dan wij. De reden is dat de baan vochtig is en zij op regenbanden rijden en wij op straatbanden. Maar onder gelijke omstandigheden zou de GT3 RS de Cup-auto’s aardig partij kunnen bieden. In de bochten is de straat-Porsche zelfs sneller door de ingenieuze manier waarop de neerwaartse druk wordt gecreëerd.

Het geheim zit ‘m in de koelopeningen in de voorklep. Daaronder zit geen bagageruimte zoals bij meer standaard Porsches 911, maar één enorme radiateur. Door deze van een 911 RSR Le Mans-racewagen afgekeken radiateur in plaats van drie exemplaren op gebruikelijker plekken, is er aan de voorzijde nu plek voor zogeheten ‘actieve aerodynamica’. Dat wil zeggen dat er variabele elementen zijn gemonteerd, die afhankelijk van de situatie zorgen voor minder downforce (op de rechte stukken) of meer downforce (in de bochten).

De GT3 RS is ook de eerste productie-Porsche met een Drag Reduction System (DRS), zoals we dat kennen van de Formule 1. Om een hoge topsnelheid mogelijk te maken is het met DRS mogelijk om de vleugels van de 911 GT3 RS plat te leggen, met een lagere luchtweerstand tot gevolg. Wanneer je keihard remt doet de achtervleugel het tegenovergestelde. Door de vleugel zoveel mogelijk rechtop te zetten wordt een zogeheten ‘airbrake’ gecreëerd die de remweg inkort.

De 525 pk sterke GT3 RS is mede daardoor op het circuit sneller dan bijna alle andere Porsches, inclusief de 650 pk sterke Porsche 911 Turbo S. Alleen de GT2 RS is nog sneller, maar dat komt vooral doordat dit eigenlijk een soort GT3 RS is met turbo’s. Toch prefereren fijnproevers op het circuit in veel gevallen een motor zonder turbo, vooral door de – zij het minimale – vertraging bij het intrappen van het gaspedaal.

De GT3 RS heeft daar dus geen last van. Met zijn acceleratie van 0-100 km/u in 3,2 seconden is de auto op de openbare weg ook bijna onverslaanbaar, maar toch is de kans dat je deze Porsche op de openbare weg tegenkomt niet heel groot. Dat komt ten eerste doordat deze auto’s vaak worden gekocht door verzamelaars of speculanten, die gebaat zijn bij zo weinig mogelijk kilometers op de teller. Aan de andere kant laat je het wel uit je hoofd om er voor de lol een lange rit mee te maken.

Opvallend is dat de 911 GT3 RS niet met een handbak verkrijgbaar is, maar alleen met een PDK-automaat met zeven versnellingen. Deze is voorzien van kortere overbrengingsverhoudingen dan de 911 GT3, waardoor de auto sneller accelereert bij lagere snelheden dan de GT3. Het resultaat is wel dat je op de Autobahn je meerdere moet erkennen in de (minder dure) GT3. Die haalt namelijk een topsnelheid van 318 km/u, terwijl de naald van de GT3 RS blijft steken op 296 km/u.

Dat is slechts een beperkt probleem, want het is niet aan te raden om met de GT3 RS naar Duitsland – of willekeurig wel ander vakantieland – te gaan. Ten eerste doordat er weinig opbergruimte is. In de door ons gereden Weissach-uitvoering kun je geen koffer achter de voorstoelen leggen omdat er een enorme koolstofvezel rolkooi is aangebracht. De voorklep is vanwege de radiateur evenmin voorzien van een bagageruimte en onder de achterklep ligt bij de 911 al zestig jaar de motor. Maar afgezien van de praktische onbruikbaarheid is de hitsige GT3 RS echt geen reisauto. Vooral korte oneffenheden kan het onderstel moeilijk verwerken en de harde stoelen bieden weinig zitcomfort.

Het circuit is overduidelijk zijn natuurlijke habitat. Hard aangepakt worden vindt de auto fijn. Stampen op de rem, het gaspedaal compleet vloeren en vooral keihard door de bochten rammen. De auto geeft geen kik. Alles wat je hoort is de tot 9000 toeren doorjankende zescilinder boxermotor. Op een halfnatte baan kunnen we niet beoordelen in hoeverre deze generatie beter is dan de vorige, maar de rondetijd van 6:49.328 op de Nordschleife zegt voor kenners wat dat betreft genoeg. Wij ervoeren in ieder geval wel duidelijk het verschil in aerodynamica. Want inderdaad is het indrukwekkend hoezeer de auto aan de weg geplakt lijkt wanneer je op hoge snelheid door de bochten gaat.

Uiteraard kun je ervoor kiezen om de auto niet te voorzien van het Weissach-pakket. Dan heb je weliswaar geen de stabilisatorstangen voor en achter van met koolstofvezel versterkte kunststof en is er op onder meer de voorklep, het dak, de zijspiegels en op delen van de achtervleugel ook geen koolstofvezel zichtbaar, maar dan heb je wel een iets comfortabeler auto én je houdt € 33.613 in je zak. Geen met koolstofvezel versterkte kunststof rolkooi zorgt voor extra bagageruimte én bespaart nog eens 38.425 euro.

Dat is geen slecht idee, zou je zeggen, aangezien de prijslijst van de GT3 RS begint bij 325.200 euro. Toch kiest het merendeel van de kopers juist voor al deze opties en dan willen ze ‘m in veel gevallen ook nog in een opvallende niet-standaard kleur, iets wat nog eens 14.827 euro kost wanneer je niet kiest voor de basiskleuren wit, zwart, rood of geel. Speciale lichtgewicht aluminium wielen kosten ook nog eens bijna 3000 euro extra en zo zit je al snel boven de 300.000 euro.

Mocht je de staatloterij hebben gewonnen, of op andere manieren toch in staat zijn om een auto van dit kaliber te kopen, overweeg dan het aanschaffen van de minst dure uitvoering. Ooit zullen verzamelaars bereid zijn meer te betalen voor dit model, aangezien 90 procent van de verkochte GT3 RS’en de dikste en duurste uitvoeringen zijn. Bij de Porsche 911 2.7 RS uit de jaren zeventig en de 964 RS uit de jaren negentig zijn de destijds minst dure Touring-varianten nu ook een van de duurste uitvoeringen, simpelweg omdat ook toen iedereen voor de meest extreme uitvoering ging. En verzamelaars betalen bij Porsche graag voor zaken als prestaties en bijzondere kleuren, maar vooral voor zeldzaamheid.