Test Porsche Taycan 4S Cross Turismo: extra stoere elektrische stationcar moet te vaak aan de stekker

Porsche Taycan 4S Cross Turismo (571 pk/420 kW), vanaf € 116.000 

Net als de Porsche Panamera bestaat de elektrische Taycan nu ook als stationcar. Die krijgt de toevoeging ‘Cross Turismo’, omdat hij naast een hogere daklijn en meer bagageruimte ook een extra stoer uiterlijk krijgt. Je herkent de Cross aan ongelakte wielkastranden, ruigere bumperpartijen en een onderstel met luchtvering dat dankzij een speciale ‘Gravel’-stand een extra centimeter hoger kan worden opgepompt. 

In combinatie met vierwielaandrijving moet dat ervoor zorgen dat Cross Turismo-rijders minder snel blijven steken op onverharde landweggetjes. Wie niet van die terreinwagenachtige details houdt, kan binnenkort ook kiezen voor de Taycan Sport Turismo. Die komt in 2022.

De ‘goedkoopste’ Cross Turismo heet simpelweg 4, omdat de twee elektromotoren vier wielen aandrijven. De toevoeging ‘S’ op de testauto laat zien dat dit de iets snellere variant betreft: dankzij een piekvermogen van 571 paardenkrachten (420 kilowatt) zoeft hij in 4,1 seconde van 0 naar 100 kilometer per uur, terwijl hij een top van 240 haalt. Hij voelt ook heel vlot en presteert met name op korte tussensprints even achteloos als indrukwekkend, maar voor echte adrenalineshots moet je de nóg veel snellere Turbo S hebben. Die heeft 761 pk en doet de standaardsprint in 2,9 tellen.

De Taycan kan bovengemiddeld snel laden, maar is ook vrij rap weer leeg. Bij een temperatuur van zo’n 10 graden en een gematigd rijgedrag haalt hij hooguit 375 kilometer per laadbeurt. Wie hem uitdaagt, staat veel vaker te laden. Dat is een smet op het zorgeloos genieten van deze briljant sturende stationcar: zolang je de juiste laadpalen in de buurt hebt zit je geramd, maar zodra het laadnetwerk steken laat vallen wordt het wel erg lastig om het maximale uit je snelle elektrische Porsche te halen. 

Plus
+ 530+ liter bagageruimte. 
+ Uitstekende prestaties. 
+ Goede mogelijkheden voor snelladen. 
+ Scherp, wendbaar én comfortabel. 

Min
- Flink aan de prijs. 
- Actieradius valt tegen. 
- Krappe instap voor en achter. 
- Dure opties. 

Eindcijfer
8,3

Conclusie
Vooropgesteld: de comfortabele én alerte Taycan Cross Turismo is een genot om te rijden. Wel zou zo’n prijzige auto met zulke moderne techniek minimaal 500 kilometer per laadbeurt moeten kunnen halen.

Porsche levert de minst sterke Taycan Cross Turismo voor iets minder dan een ton in euro’s. De ‘4’ mag voor minimaal 99.500 euro mee naar huis, terwijl de geteste ‘4S’ voor niet minder dan 116.000 euro de showroom uit mag rollen. In het kader van ‘baas boven baas’: de prijs van de sterkste Taycan Turbo S begint bij 193.200 euro.

Onlangs onthulde het merk uit Stuttgart ook hoe de Taycan Sport Turismo eruitziet. Deze versie heeft minder SUV-plastic en komt voorlopig alleen als extra sportieve GTS met een vermogen van 598 pk (440 kW) en een startprijs van 137.300 euro. In een later stadium volgen er ook minder potente versies, net als bij de bestaande Taycan sedan al het geval is.

Het is wellicht wat vreemd om te zeggen over een sportief getint elektrische auto met bijna 600 paardenkrachten, maar de testauto (een 4S, dus) voelt niet beresterk aan. De elektromotoren leveren normaal gesproken 490 pk (360 kW) en reageren uiteraard heel soepel en vlot op het rechterpedaal, maar de krachtafgifte is eerder beheerst dan overweldigend. Zelfs tijdens vol accelereren krijgt je evenwichtsorgaan het niet heel zwaar te verduren, hoewel je nog altijd bovengemiddeld snel door het verkeer suist. Die goede doseerbaarheid maakt de Taycan vooral een prettige auto bij een rustig reistempo; zeker in de normale modus heeft hij geen spoortje nervositeit.

Via het menu in het grote aanraakscherm (of de ronde draaiknop tussen de spaken van het stuur) kun je de auto echter ook in Sport of Sport Plus zetten, en dan is de ‘stroomrespons’ meteen een stuk giftiger. Het is dat je medepassagiers horen dat je de sportievere standen inschakelt – dan gaat de Taycan namelijk een soort futuristisch ‘motorgeluid’ nabootsen (Porsche Electric Sport Sound, kost 529 euro extra) – maar een tikje stroom is in die standen genoeg om elk achterhoofd aan boord met de nodige kracht tegen de hoofdsteunen te laten drukken.

Met dank aan launch control en een kortstondige overboost (waarbij de elektromotoren hun absolute piekvermogen leveren, dan heb je dus de volle 571 pk) is de sprint van 0 naar 100 in een oogwenk voorbij. Maar met name de korte tussensprints zijn indrukwekkend: van 50 naar 80 kilometer per uur duurt letterlijk zo lang als het knipperen met je ogen. Dat blijft imposant. Tot je eens in een Taycan Turbo S hebt gereden, want die trekt nog véél heftiger op.

De actieradius van de 4S Cross Turismo valt eerlijk gezegd wat tegen: met 100 procent lading gaf de boordcomputer maximaal 374 kilometer aan. Dat komt enerzijds door de lage temperaturen tijdens de testperiode, al was het met gemiddeld 10 tot 12 graden niet eens extreem koud. Dat neemt niet weg dat temperatuur een relatief grote invloed heeft op het aantal kilometers dat je haalt op een laadbeurt.

Dat geldt ook voor het rijgedrag van de bestuurder. Maar ondanks een bewust behoedzame rechtervoet en alert anticiperen op het overige verkeer (met veel uitrollen) komt het energieverbruik van de Cross Turismo uit rond de 23 kilowattuur per 100 kilometer. Wie wat enthousiaster gaat rijden, en dat wil je zo nu en dan in een Porsche, wordt al snel met ruim 30 kWh per 100 kilometer geconfronteerd. Dan is de 93 kilowattuur inderdaad schrikbarend snel leeg.

Het is knap dat Porsche de Taycan de lichtvoetigheid heeft gegeven die je bij dit merk verwacht. Ondanks zijn flinke gewicht van ruim 2300 kilo voel je een bepaalde gewilligheid om van richting te veranderen. De reacties zijn niet superscherp, maar wel alert en mooi voorspelbaar. Je kunt vol vertrouwen een bocht in knallen, terwijl de besturing mooi helder en aangenaam direct haar werk doet.

Dankzij zijn relatief moderne elektrische boordsysteem profiteer je bij deze Porsche van – naar verhouding – goede snellaadsnelheden. Het systeem draait op 800 volt en daarmee is het haalbaar om het accupakket in minder dan 20 minuten van 10 naar 80 procent te vullen.

Daarvoor heb je overigens wel de juiste laadpaal nodig, en die zijn nog altijd redelijk dungezaaid. Om écht te profiteren van de vooruitstrevende techniek heb je dus ook een goede infrastructuur nodig, en die loopt met name in het buitenland nog sterk achter. Zo zorgt een testrit naar de Belgische Ardennen nog altijd voor laadstress: menig ‘gewone’ laadpaal functioneert daar niet naar behoren en er zijn nauwelijks snelladers. Wat dat betreft zijn we in Nederland ronduit verwend, en in ons land kun je met de Taycan – ondanks zijn beperkte actieradius – dan ook uitstekend uit de voeten.

De testauto is voorzien van een opmerkelijke optie: de laadpoorten (die aan weerszijden in de voorspatborden zitten) worden tegen bijbetaling elektrisch bediend. Dan is het voldoende om een handgebaar te maken naast de auto om de laadklep te laten verdwijnen. Fraai, maar het kost je wel 661 euro extra.

Hoewel de Cross Turismo en de komende Sport Turismo de meest praktische versies van de Taycan zijn, moet je als eigenaar wel rekening houden met wat praktische hobbels. De bagageruimte in de neus en achterbak is voldoende groot, maar de instap naar de voorstoelen en de achterbank is verrassend krap. De been- en hoofdruimte van de achterpassagiers zorgt bovendien regelmatig voor geklaag. 

In ons uitgebreide dossier Autotest vind je alle eerder verschenen tests.