Filmmaker Orthel (80) liep jaren mee in gesloten jeugdinrichting

Maar liefst drie jaar ging er in de anderhalf uur durende film 'Ik ben geen probleemkind, ik ben een uitdaging' zitten. Orthel reisde regelmatig naar Heerhugowaard waar de gesloten inrichting Transferium Jeugdzorg staat. ,,Er gaat veel tijd in zitten om alles goed voor elkaar te krijgen. Eerst moet je research doen, het scenario schrijven, geld regelen, toestemming van kinderen én ouders krijgen... en dan komt een film zo langzamerhand tot stand.''

,,Er zijn eigenlijk drie redenen voor. Eentje gaat erover toen ik zelf een jochie van veertien was, maar dat laat ik maar even achterwege. De echte reden was eigenlijk dat een goede vriend van mij vroeg om een bedrijfsfilm over deze gesloten inrichting te maken. Dat is er nooit van gekomen, maar het bleef in mijn achterhoofd zitten.''

,,Ons kleinkind is in zo'n kliniek terechtgekomen. Daardoor kreeg ik weer extra belangstelling voor deze groep; het komt ineens zo dichtbij. Ik dacht gewoon: ik ga het vragen bij Transferium. Wie weet.''

,,Nou! Ik wilde een film maken over kinderen en niet van Jeugdzorg. Daar ben ik mij steeds heel bewust van geweest tijdens het filmen. Het is gemakkelijk om alle problemen rond Jeugdzorg in beeld te brengen, maar ik wilde een film over de jongeren maken. Ik wilde deze kinderen leren kennen.''

,,Dat dacht ik ook eerst, maar dat valt mee. Lang niet iedereen heeft een criminele achtergrond. Sommige kinderen zitten enorm met zichzelf in de knoei. Of met hun ouders. Het zijn geen probleemkinderen, maar ze hebben wel een probleem.''

Omdat ik er zo lang over heb gedaan, kregen de meeste bewoners en medewerkers van de inrichting wel vertrouwen in me. Ze dachten: 'Ah, daar heb je Rolf weer. Dan is het wel oké'.

De documentaire terugkijken? https://www.2doc.nl/