Ik ben niet van de huismiddeltjes, maar in de loop der tijd word je milder in je wetmatigheden

Sprak net een mevrouw die me al maanden geleden een huismiddeltje aanraadde tegen astma, longproblemen en daarmee ook de nasleep van corona natuurlijk. Ik ben niet van de huismiddeltjes, moet ik bekennen. Ik bewonder de Vereniging tegen de Kwalzalverij (dit levert me waarschijnlijk honderd brieven op). Maar in de loop der tijd word je milder in je wetmatigheden. De wetenschap is ook niet heilig (huppekee, weer honderd brieven).

Tenslotte is ons lichaam ook maar een samenstel van chemische stoffen, die in een bepaald evenwicht moeten functioneren. Reguliere medicijnen proberen niet anders dan dat evenwicht te herstellen. Waarom zou een stofje, waarvan misschien wetenschappelijk nog niet is vastgesteld wat het is, niet ook kunnen helpen (nog eens honderd brieven).

Nou ja, m’n longen hangen ondanks regulier medicijngebruik soms bijna op m’n schoenen, dus ik belde die mevrouw op. Hoe zit het met dat middel? Het werd jarenlang gemaakt door haar helaas onlangs overleden man, een imker, vertelde ze. Zijzelf is 87, maar kwiek en woont op een dorp. Gelukkig maar: ,,Zulke lieve buren. Mijn man is in augustus overleden en ik heb vorige week pas voor het eerst zelf hoeven koken. Elke dag stond hier iemand met een pannetje.’’ Dat ze nog in propolis handelt (zo heet het goedje) is een eerbetoon aan haar man. Ze wordt er niet rijk van. Paar euro kost het spul. Ik citeer nu even wikipedia: ‘Propolis is de substantie die bijen maken uit knoppen, sap van planten en boomhars.’ Ze bekleden er de binnenkant van de korf mee. Het middeltje is een extract van dat bijenspul. In andere (mediterrane) landen is propolis een veelgebruikt natuurgeneesmiddel.

Mevrouw maakt het zelf nog, vertelt ze. Ze lost het op in pure alcohol (‘even goed schudden’) dan gaat het via een zeef in flesjes. Nou ja, zeef. ,,Ik gebruik een fijne kous. Beter is er niet.’’ Ik geef toe, het Klazien uit Zalk-gehalte groeit. Maar hé, ik kan wel een wonder gebruiken. Mevrouw kan er een boek over schrijven. Verbaasde dokters, die COPD-klanten met schone longen terugkrijgen: ,,Hoe is het mogelijk!’’ ,,Maar’’, zegt ze, ,,ik zal niet alle verhalen vertellen, want anders denkt u dat ik verkooppraatjes houd.’’ Nee hoor, ik vroeg er zelf naar. Ik ga gewoon eens proberen. Drie druppeltjes per dag. ,,Het is vies spul’’, waarschuwt ze, ,,dus ik doe het zelf in mijn yoghurt.’’ Ik hou u op de hoogte.

Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl

Bekijk hier onze video’s met tips voor als je thuiszit: