Werkgever leert niets van burn-out

Hun uitval wordt ten onrechte gezien als incident, zegt Arnold Bakker, hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. ,,Vaak wordt de werknemer geleerd hoe hij met stress moet omgaan door te mediteren of een cursus mindfulness te volgen. Maar dat is symptoombestrijding. Werkgevers moeten op zoek naar de oorzaak en zich de vraag stellen: moeten wij ons werk aanpassen?'' Volgens Bakker is de werknemer na terugkeer gebaat bij meer feedback, afwisseling in zijn werkzaamheden of meer vrijheid op zijn werk.

Want wanneer de autonomie van de werknemer in het gedrang is, loopt de spanning op, zegt ook Willem van Rhenen, hoogleraar bij Nyenrode en bedrijfsarts bij Arboned. ,,Je ziet dat veelvuldig bij leraren. Die worden in een schoolprogramma geperst waar ze zich erg onbehaaglijk bij voelen.''

Volgens werkgeversorganisatie VNO-NCW is de aanpassing van de werkplek niet eenvoudig. ,,De werkgever mag niet vragen naar beperkingen en mogelijkheden, alleen naar taken. Dus wel: 'kun je een notitie typen?', maar niet: 'hoe lang kun je staan?' Dat onderscheid is heel verwarrend. Ook lijkt het soms of mensen weer beschikbaar zijn, terwijl ze eigenlijk nog lang niet volledig belastbaar zijn.'' Volgens VNO-NCW ligt hier een belangrijke taak voor de bedrijfsarts. Die adviseert nu dikwijls om het urenaantal weer op te bouwen, maar een uitgebreid herstelplan zou effectiever zijn. Het kost gemiddeld 8 weken tot een jaar om te herstellen.

Bijna 30 procent van de ondervraagden durft een terugval niet te bespreken. Wel doen, zeggen beide hoogleraren. Anders verandert er niets. Van Rhenen: ,,En durf ook naar een andere functie te kijken, waarin je beter functioneert.''