Keeper:
Jean-Marie Pfaff

De beste keeper van het WK 1986, ook onder de lat bij het WK in 1982. Maar ook de keeper tijdens de finale van het EK 1980. Jean-Marie Pfaff was een grootheid in de Belgische voetbalgeschiedenis en wint het wat mij betreft van Michel Preud’homme en Thibaut Courtois.

Rechtsback:
Eric Gerets

Vier grote toernooien voor de Rode Duivels en liefst 86 interlands. En dat terwijl Eric Gerets ook nog eens een periode aan de kant moest blijven door een schorsing voor het omkoopschandaal van Standard Luik. Gerets is de onbetwiste rechtsback van de Rode Duivels.

Centrale verdediger:
Phillipe Albert

Philippe Albert speelde in de jaren negentig 41 interlands voor België en was er bij tijdens het WK in 1990 in Italië en 1994 in Amerika. Albert was één van de grote namen bij Anderlecht en Newcastle United.

Centrale verdediger:
Vincent Kompany

Vince The Prince noemden ze hem in België. De verdediger was zo vaak geblesseerd, maar telkens kwam hij terug op niveau. Het WK 2018 stond hij er. Kompany behoort volgens velen tot de beste Belgische verdedigers aller tijden.

Linksback:
Jan Vertonghen

De recordinternational van België (118) is een centrale verdediger, maar de voormalig speler van Ajax speelt bij de Rode Duivels vooral aan de linkerkant. Vertonghen pakte brons tijdens het WK 2014 in Rusland.

Rechtshalf:
Jan Ceulemans

Geen discussie mogelijk, de bescheiden Jan Ceulemans is één van de allerbeste spelers die België ooit heeft gehad. ‘Caje’ werd in 1986 door de FIFA in het sterrenelftal van het WK gezet. De aanvallende middenvelder speelde 96 interlands.

Centrale middenvelder:
Wilfried van Moer

In de aanloop naar het WK van 1982 zingt Raymond van het Groenewoud liefdevol over Wilfried van Moer. Op de tonen van zijn grootste hit ‘Je veux l‘amour’zingt hij: ‘Je veux Van Moer’. Met zijn 37 jaar 3 maanden en 27 dagen wordt Van Moer de oudste Belg die ooit op een WK in actie zou komen.

Linkshalf:
Enzo Scifo

Het voormalig wonderkind van het Belgische voetbal. De Belgen waren er snel bij om de zoon van Italiaanse ouders een Belgische paspoort te geven. Scifo speelde een prachtig WK 1986. Na Anderlecht speelde hij nog voor Inter, Bordeaux, Auxerre, Monaco, Torino en Charleroi.Achter de spitsen:

Achter de spitsen:
Kevin De Bruyne

De ster van Manchester City, de man met de gouden steekbal en de longen als een paard. De Bruyne hoort zeker in het beste België ooit. Hier als de diepste middenvelder achter twee spitsen, maar eigenlijk kan De Bruyne overal spitsen.

Spits 1:
Paul van Himst

′Polle Gazon’ speelde jarenlang als aanvaller de pannen van het dak bij Anderlecht én de Belgische nationale ploeg. Volgens velen de beste Belgische speler die er ooit is geweest. Later ook nog bondscoach van de Belgen, in 1994 tegen Oranje op het WK in Amerika.

Spits 2:
Eden Hazard

Eden Hazard werd drie keer op rij gekozen tot beste speler van het Belgisch voetbalelftal. Hazard, de aanvoerder van het Belgische elftal, was volgens Robin van Persie de ster van het WK 2018 in Rusland. En daar kan ik de topscorer aller tijden van Oranje volledig in volgen.

Twaalfde man:
René Vandereycken

Zo uitgesproken, zo sterk. Toen Italië tijdens het EK 1980 de botte bijl ging hanteren tegen de Belgen, stond Vandereycken op en schopte terug. Volgens veel van zijn ploeggenoten een geweldige speler, maar ook iemand van veel conflicten.

Trainer:
Guy Thijs

Keeper:
Michel Preud’homme
Wat een weelde, op doel bij de Belgen kun je kiezen uit Pfaff, Preud’homme en Courtois. In verschillende tijdperken alle drie behorend tot de wereldtop. Courtois en Pfaff haalden met de Rode Duivels bijna een WK-finale. Maar toch Preud’homme als nummer 1. Een leider, ongelooflijke reflexen en niet onbelangrijk: meteen een sterke Waalse stem in een overwegend Vlaams elftal.

Rechtsback:
Eric Gerets

Quizvraag: wie was de eerste Belg die ooit de Europacup 1/Champions League won? Dat was dus Eric Gerets in 1988 in dienst van PSV. Bij de Duivels 86 interlands, twee goals en een gedenkwaardige assist: in november ’85 gaf Gerets in de Kuip de voorzet waaruit Georges Grün scoorde. De Belgen gingen zo ten koste van Oranje naar het WK.

Centrale verdediger:
Vincent Kompany
Boegbeeld en leider van de ploeg die in 2018 een prachtig WK bekroonde met een derde plek. Kompany is achterkleinkind van een Congolees stamhoofd en zoon van een vader in de politiek. Hij kampte al wel veel met blessures. Met hem en Ludo Coeck staan er twee ‘mannen van glas’ in dit elftal. Een risico, maar hun talent is het waard.

Centrale verdediger:
Ludo Coeck

Een pegel van afstand zoals Arie Haan en Ronald Koeman, die had ook Ludo Coeck. Kijk op YouTube en geniet: België – DDR, België – El Salvador, poeiers namens Anderlecht en Inter Milaan. Eigenlijk een stijlvolle middenvelder, maar hij speelde ook als libero. Helaas vroeg gestorven. Met 30 jaar al in 1985, op de E34 bij het plaatsje Rumst, een auto-ongeluk in slecht weer.

Linksback:
Jan Vertonghen

Nog een bekende naam in Nederland. In de jeugd door Ajax opgepikt bij filiaal Germinal Beerschot Antwerpen, doorgebroken in de eredivisie en een grote meneer geworden in de Premier League bij Spurs. Bij België een kopstuk van de huidige gouden generatie. Vertonghen is ook Belgisch recordinternational met 118 caps.

Rechtshalf:
Jan Ceulemans

Heerlijk jeugdsentiment: Jan Ceulemans bij WK’s in de jaren 80, sleurend en solerend over de lengte-as van het veld. ‘Komaan Jan, ze kunnen niet meer volgen!’, riep commentator Rik De Saedeleer na zo’n rush tegen Hongarije in ’82 op het WK. ‘Sterke Jan’ speelt in dit team vanaf rechts en zorgt daar voor diepgang en dynamiek.

Centrale middenvelder:
Wilfried Van Moer

Eén van de succesvolste spelers in het Belgisch voetbal. De glorietijd van Standard Luik (1968-1976). ‘De Kleine Generaal’ won drie keer de Gouden Schoen voor Belgisch voetballer van het jaar. De man met vier longen en twee gouden voeten speelt in dit team in steun van de huidige toppers De Bruyne en Hazard. Alternatieven voor die rol waren Franky Van der Elst en Axel Witsel.

Achter de spitsen:
Kevin De Bruyne

Misschien wel de beste middenvelder in de huidige Premier League. Voordat het voetbal door corona op slot ging, blonk De Bruyne nog uit in één van de laatste internationale topwedstrijden, Real Madrid – Manchester City in de CL. Mooiste wapen van De Bruyne: hij kan nog versnellen ín de versnelling, met bal aan de voet.

Linkshalf:
Eden Hazard

Wat was hij goed op het WK in 2018. Gekozen tot tweede beste speler achter Luka Modric en voor Antoine Griezmann. Dit seizoen kwakkelt Hazard bij Real Madrid, maar hij liet hiervoor zoveel moois zien bij Chelsea. Typerend: José Mourinho koos Hazard in zijn beste elftal aller tijden, in de voorhoede naast Cristiano Ronaldo en Didier Drogba.

Spits 1:
Paul van Himst

In 2000 werd hij uitgeroepen tot Belgisch speler van de eeuw. En opgenomen in de Hall of Fame van de FIFA. In de jaren 60 en 70 al een heel moderne voetballer die al op zijn 16de debuteerde bij Anderlecht. Leidde die club als coach naar twee opeenvolgende UEFA Cup-finales. In de aanval vielen na rijp beraad af: Erwin Vandenbergh, Rik Coppens, Marc Wilmots en Romelu Lukaku.

Spits 2:
Luc Nilis

Dit is een keuze uit rebellie. Want Luc Nilis en de Rode Duivels, dat werd nooit een goed huwelijk, ondanks dat hij in aanleg de beste spits was. Nilis voelde zich miskend, werd zelfs gewisseld voor de genaturaliseerde Kroaat Josip Weber. Maar juist toen Nilis en België helemaal ‘klaar’ waren met elkaar, werd hij bevrijd door PSV. In de eredivisie hoog gewaardeerd.

Twaalfde man:
Enzo Scifo

Ondanks vier WK-deelnames spleet de zoon uit een Italiaanse immigrantenfamilie 84 interlands lang de publieke opinie. Ook coaches ergerden zich of waren gek met hem. Zo’n typische nummer 10 uit de jaren 80, niet de allersnelste, soms een broertje dood aan meeverdedigen, maar een prachtige techniek. ‘Scifo is de enige Europese speler die ik serieus als mijn opvolger zie,’’ zei Michel Platini ooit.

Trainer:
Guy Thijs