Sarina Wiegman gidst Engeland na verlenging naar historische EK-titel op uitzinnig Wembley

Door Tim Reedijk

Wembley, 87.192 man op de tribunes. Een podium zo onvoorstelbaar groot, zeker voor het vrouwenvoetbal: het was zelfs genoeg om de best bezochte EK-finale ooit in het vrouwen- én mannenvoetbal te worden. Totaal onvergelijkbaar ook met de EK-finale van 2017 die de Oranjevrouwen wonnen in Enschede, met bondscoach Sarina Wiegman aan het roer, qua grootheid en aandacht.

Destijds was Oranjes toernooiwinst onder Wiegman een verrassing, nu is ze een ster in Engeland, in de bakermat van het voetbal. Luid werd ze toegejuicht als ze op de schermen voorbijkwam. Zij mag zich na 2017 vijf jaar later nog steeds Europees kampioen noemen, als eerste trainer ooit die achtereenvolgens EK-titels wint met verschillende landen.

Eén van haar wissels leverde na ruim een uur spelen de voorsprong op Duitsland op, nadat Wiegman in álle EK-wedstrijden dezelfde elf had opgesteld, een unicum. Zes minuten nadat ze Fran Kirby verving, lobte Ella Toone (22) de Lionesses op fraaie wijze op voorsprong, na een afgemeten dieptebal van Kiera Walsh. Al vaker pakten wissels van Wiegman dit toernooi goed uit.

In het uur daarvoor was de EK-eindstrijd, zoals wel vaker in finales, behoudend en niet al te amuserend. Duitsland zag EK-topscorer Alexandra Popp (zes treffers) in de warming-up geblesseerd afhaken en ontbeerde zodoende scorend vermogen. Maar toch was Duitsland geenszins van plan om mee te werken aan het Engelse feestje, met een overmacht aan Engeland-fans op de tribune, onder wie prins William.

Duitsland won het EK al acht keer eerder, waar Engeland nog altijd op de eerste toernooizege wachtte en al twee keer eerder een finale verloor. Gevoelsmatig was dit toernooi vanaf dag 1 voorbestemd, zeker na de imponerende zeges op Noorwegen (8-0) en Zweden (4-0) en het feit dat het goed bleef gaan voor Engeland op momenten dat het moeilijk was, zoals in de kwartfinale tegen Spanje (2-1 na verlenging).

Maar Duitsland was over het algemeen niet minder dan Engeland in deze EK-finale. Bij afwezigheid van Popp groeide Lina Magull (27) uit tot het grootste Duitse gevaar. Nadat zij al een aantal keer dichtbij een doelpunt was, met onder meer een schot op de paal, zorgde zij in de 79ste minuut voor de zeker niet onverdiende gelijkmaker en uiteindelijk dus een verlenging.

Daarin gebeurde niet veel, totdat invaller Chloe Kelly (24) in de tweede helft van de verlenging de bal voor haar voeten kreeg en Engeland op voorsprong schoot. In al haar extase trok ze haar shirt uit om haar doelpunt te vieren. Dat werd bestraft met geel, maar die kaart nam ze voor lief, in de wetenschap dat ze er hoogstpersoonlijk voor zorgde dat Engeland Europees kampioen zou worden.

56 jaar en een dag nadat de Engelse mannen wereldkampioen werden, heeft Engeland eindelijk weer een internationale titel op zak. It’s coming home, zoals ze dat in Engeland zeggen. En dat allemaal onder de bezielende leiding van de immens populaire Wiegman, de enige Nederlander die zich na vandaag nog regerend Europees kampioen mag noemen.

Bekijk hier onze populairste sportvideo's: