Trees (80) zag Feyenoord in 1970 de Europa Cup I winnen: ‘Sinisterra en Dessers gaan er eentje maken’

Feyenoord – AS Roma laat nog enige dagen op zich wachten, maar in het hoofd van Trees Muller heeft de Conference League-finale zich al zeker duizend keer afgespeeld. ,,Het lukt me maar niet om er níet aan te denken”, bekent de Rotterdamse. ,,Echt, de wedstrijd houdt me de hele dag door bezig.”

Tachtig lentes jong is ze, Trees. En daarmee onbetwist een van de meest ervaren krachten binnen Het Legioen. Vanaf 1960, het jaar waarin ze voor het eerst de tribunes van de Kuip beklom, heeft ze honderden wedstrijden gezien vanuit de vakken O en OO. Ze was erbij toen landstitels werden behaald. Ze stond op de Coolsingel na de UEFA-cup winst in 2002. Ze was er óók op momenten dat het slecht ging. Een echte supporter, kortom. Al bekijkt Trees de wedstrijden vanwege een val nu noodgedwongen al een poosje vanuit haar flat in Kralingen-Crooswijk. In Feyenoord-shirt, uiteraard. ,,Ik mis de sfeer van het stadion enorm”, vertelt ze. ,,Maar ja, zie die trappen maar eens op te komen met een rollator. Dan voel je toch dat je geen achttien meer bent, de leeftijd waarop ik verliefd werd op Feyenoord.”

Voor een club die bekend staat om het Grote Lijden maakt Trees een opvallend kwieke indruk. Gepassioneerd vertelt ze over Wim Jansen en Christian Gyan, haar favoriete Feyenoorders aller tijden. ,,Zo gewoon gebleven, nietwaar?” Over trainer Arne Slot, die ze ‘een kanjer’ vindt. En over Tyrell Malacia, haar lieveling in de huidige ploeg. Over hem zegt ze: ,,Een fijn joch en wat heeft hij zich ontwikkeld, hè.”

Tenminste zo enthousiast is ze als Feyenoord – Celtic ter sprake komt, de Europa Cup I-finale van 1970 in San Siro (2-1), waar ze uiteraard bij was. ,,Ik zie me nóg de trein instappen naar Italië, samen met mijn zusje en een vriend, alle drie een Feyenoord-pet op onze hoofden”, vertelt Trees. ,,Wát een avontuur, wát een wedstrijd en wat een uitslag voor ons. Echt, als ik er nu aan terugdenk staat het kippenvel wéér op mijn armen. Reuzetrots ben ik om Feyenoorder te zijn, mag-ie gerust weten.”

Reken dus maar dat ze woensdag voor de televisie zit tijdens Feyenoord-AS Roma, vermoedelijk samen met haar nichtje Chantal. ,,Wat zou het mooi zijn, hè, weer een Europese finale winnen”, mijmert Trees. ,,En weet je?”, fluistert ze. ,,Met dank aan Sinisterra en Dessers, die er allebei eentje maken, zie ik het nog gebeuren ook.”