Henk Eweg zette Commanderie in Ootmarsum in het juiste historisch perspectief

Toen hij in 1967 als docent aan de toenmalige sociale academie in Hengelo naar Ootmarsum kwam had hij nog nooit gehoord van de Commanderie. Maar dat veranderde al gauw op het moment dat hem duidelijk werd dat het Molenhuisje waar Henk Eweg met zijn vrouw in woonde het laatste overblijfsel was van de ooit zo roemruchte Commanderie en het latere Huis Ootmarsum. En toen ook nog eens duidelijk dat één van de bewoners ene Drughorn was, was zijn interesse helemaal gewekt. Drughorn was de naam van zijn vrouw.

De Commanderie liep daarna als een rode draad door de rest van zijn leven. Hij speurde in allerlei archieven en inhaleerde alle informatie met betrekking tot de episode van liefst zes eeuwen waarin de Commanderie een belangrijke rol speelde in Ootmarsum en ook de rest van Twente. Eerst als hof van een Duitse ridderorde en later als bestuurlijk centrum. ,,De Commanderie”, zei hij ooit, ,,heeft Ootmarsum op de kaart gezet. Zonder Commanderie was Ootmarsum een onbeduidend en slapend dorpje gebleven.”

Henk Eweg was de enige die op basis van onderzoek, kennis, wetenschap en autoriteit deze conclusie mocht trekken. De immer bescheiden inwoner van Ootmarsum schreef een indrukwekkend naslagwerk over de Commanderie dat in 2015 werd gepresenteerd. Voor eens en altijd is de historie daarmee vastgelegd. Het werd zijn levenswerk. Een hoogtepunt ook in zijn bestaan als amateur-historicus waarin hij tientallen publicaties op zijn naam bracht. Er is geen historisch pand in Ootmarsum of Eweg schreef er over; als ook over de Simon en Judaskerk en de grachten van Ootmarsum.

In die zin was hij ook van grote betekenis voor de plaatselijke Heemkunde. Henk Eweg toonde zich er veelzijdig. Hij maakte deel uit van werkgroepen als bibliotheek en archief tot historie, genealogie en archeologie. Tientallen jaren schreef hij bijdragen voor het Jaarboek. Maar Eweg deelde ook graag zijn kennis en ervaringen. In die zin was hij een vraagbaak voor iedereen. Niemand klopte vergeefs bij hem aan. Hij was zelfs nog enige tijd voorzitter van de Heemkunde. 

De laatste publicatie van Eweg was in het Jaarboek van 2019. Toeval of niet; die ging over de veiling van de inboedel van de Commanderie in 1818. De laatste tijd ging zijn fysieke gezondheid achteruit. Henk Eweg wordt vrijdag begraven.