Ootmarsumse coronapatiënt Nico Wilbers (62) is genezen: ‘Puur geluk dat ik nog leef’

Nico Wilbers is deze maandagmiddag net weer thuis in Ootmarsum, bij zijn vrouw Ine. Zijn zoon Rick heeft hem opgehaald uit het Medisch Spectrum Twente, waar hij twee weken geleden werd opgenomen met ernstige gezondheidsklachten als gevolg van besmetting met het gevreesde Corona-virus. De 62-jarige Ootmarsummer was één van de eersten in Twente die besmet was en is één van de eersten die inmiddels weer genezen thuis is.

Zijn fysieke gesteldheid heeft zwaar te lijden gehad door de ziekte en door de hoge koorts. Praten gaat nog moeizaam. „Ik heb heel veel energie verloren.” Maar hij wil toch desondanks graag zijn verhaal vertellen. „Want ik kan maar niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is dat de mensen zichzelf in acht nemen en de maatregelen opvolgen. Ik zeg: mensen pas op. Hou je alsjeblieft aan de regels. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn.”

Wilbers wil voorkomen dat mensen hetzelfde moeten doormaken als hij. „Het was een lijdensweg”, klinkt het na enige aarzeling. „Dat gun ik niemand.” In zijn situatie was een extra complicerende factor dat hij al een aantal jaren aan longkanker lijdt en daarvoor in feite is uitbehandeld.

Het eerste signaal dat er iets mis was, kreeg de Ootmarsummer op zaterdag 29 februari. Een paar dagen na carnaval waaraan hij als oud-prins van De Othmarridders intensief en uitbundig als altijd had meegedaan.

„Ik zat in de kerk in Lattrop”, weet hij het moment en de plek nog precies. „Ik kreeg het warm en koud, koorts dus.” Vanwege het risico van een corona-besmetting ging hij thuis in quarantaine. Samen met zijn vrouw Ine. Niemand mocht langskomen, zelfs de kinderen niet.

In het weekeinde daaropvolgend verslechterde zijn toestand dermate dat hij ’s maandags moest worden opgenomen in het ziekenhuis. Hij kreeg zuurstof toegediend en antibiotica.

De eerste dagen omschrijft Nico Wilbers als een hel. „De eerste dagen was ik alleen maar hondsberoerd en had meer dan 40 graden koorts. Ik lag alleen maar naar adem te happen, 24 uur per dag. Ik had teveel virus in de longen. Op een bepaald moment zag ik het donker in, dacht ik dat ik dood zou gaan.”

Gelukkig voor hem kwam het net niet tot een opname op de Intensive Care. „Maar dat had geen dag langer moeten duren. Want dan was ik alleen maar beademd en in coma gehouden. Dan was het maar zeer de vraag of ik het had gehaald.”

Zover kwam het echter niet. Zijn kritieke situatie keerde zich wonderwel heel langzaam ten goede. Wilbers: „De arts vertelde begin vorige week dat het beter moest gaan en dat gebeurde ook inderdaad. Woensdag werd de beademing verminderd en de antibiotica. Langzaam maar zeker kreeg ik weer wat eetlust en zag ik het zelf ook weer zitten.”

Verhaal gaat verder onder de foto

Het landelijk gedragen applaus voor de zorg vorige week dinsdagavond stak hem zelf ook een hart onder de riem. „Dat was indrukwekkend. Ik hoorde het door het open raam. Steeds meer mensen op de flat aan de Haaksbergerstraat kwamen naar buiten en deden mee. Wat er dan door je heen gaat…”

Afgelopen weekeinde zette het herstel van Nico Wilbers zich verder door en zondag kreeg hij het verlossende bericht van de behandelend arts: „Meneer Wilbers, u mag naar huis. U bent niet meer besmet.” Wilbers kon de dokter wel omhelzen. Hij kon weg, terug naar huis.

De Ootmarsummer weet als geen ander wat hij heeft achtergelaten in het ziekenhuis. „Zaterdag lagen er op de aparte afdeling nog maar vijf corona-patiënten onder wie ik. Zondag reden de ambulances af en aan met patiënten uit Brabant. En ’s avonds waren alle 18 bedden bezet. En dan heb ik het nog niet eens over de IC.”

Wilbers realiseert zich als geen ander de ernst van de situatie rond het Corona-virus. En prijst zich gelukkig dat hij de besmetting kan navertellen. „Maar of anderen dat kunnen? Daarom roep ik de mensen op om dit virus uiterst serieus te nemen. Het kan dodelijk zijn. Pas op. Hou je aan de instructies, neem geen enkel risico.”

Hoe en waar hij zelf besmet is geraakt weet hij niet. „Ik vermoed zelf dat dit is gebeurd tijdens het carnaval. Maar het gekke is dat dan toch meer mensen besmet moeten zijn geraakt en dat is volgens mij niet het geval.”

Vooralsnog is Nico Wilbers aan huis gekluisterd. Omdat zijn vrouw nog niet virus-vrij is en hij daarom indirect het virus nog kan doorgeven. „En dat wil ik dus niet. Zelf ben ik wel geheel virus-vrij. Daarom kon mijn zoon mij ophalen. Ik kon hem niet besmetten.” Het eerste wat Nico Wilbers gaat doen als hij met zijn vrouw weer naar buiten mag is een flinke wandeling maken. „In de zon buiten lopen. Ik wil weer leven.”

Wilbers is blij dat hij zijn hart heeft gelucht. Met een boodschap vol hoop en met een ernstige waarschuwing.