Ter ere van Fred van de Ven, dichter, troubadour, 1e stadsdichter van Hengelo.

Er is een dichter heengegaan,
zijn muze zong hem zacht in slaap
en rustig kwam hij uit de tijd,
zijn strijd is nu gestreden.

Er is een dichter heengegaan,
beschreef de stad in klare taal en zong voor
ieder zijn verhaal: 'Hengelo, o hoort!’
Een troubadour in hart en ziel, een cowboy
in een boerenkiel voor de muziek geboren.

Er is een dichter heengegaan,
deze eerste dichter van de stad kende
Hengelo als geen ander, verhaalde over
beken en hun gang, de historie en
het belang, spiegelde in dartele taal.

Er is een dichter heengegaan,
criticus, humorist, eigenwijze krasse knar, oog
voor jong talent, warmhartig levenskunstenaar
stond onbaatzuchtig voor je klaar.

Jij leeft voort in poëzie, met Wilmink
en Villon zul je voor altijd heten,
Hengelo, o leest, opdat wij nooit vergeten.