ChristenUnie wil Nederland drugsvrij maken. Behalve mijn zegen hebben ze ook mijn schaterlach, want wie roept ,,Tegen de mensen die stellen dat de war on drugs een heilloze weg is, zeg ik: die war on drugs is nooit echt gevoerd’ is waarschijnlijk in de couveuse achtergebleven. Wereldvreemder gaat haast niet.

Veel aandacht voor de arbeidsmarkt sinds vorige week een lang verwacht rapport uitkwam van de commissie-Borstlap. Zoals meestal bij dit soort rapporten is er grote overeenstemming over de noodzaak van veranderingen, zijn er vergaande voorstellen die samen een ‘totaalpakket’ vormen en zijn er grote meningsverschillen over de voorgestelde maatregelen. En vervolgens is het de vraag wat er nu werkelijk gaat veranderen.

Plezier in je werk is een veel groter goed dan we ons vaak realiseren. Mijn vader was de laatste jaren kortademig en vaak ging hij ’s nachts het bed uit omdat hij niet langer kon liggen. Even rechtop zitten. Als het weer eens zover was en de krantenbezorger bij ons licht zag branden, kwam hij hem de ochtendkrant brengen. ,,Hier, Jan, he’j wat te leez’n.”

Wat ik al dacht: een bunker komt zelden alleen. Niet dat in ieder Twents oord iemand zijn vinger zou opsteken om te melden dat zijn villa ook op zo’n gewelf is gebouwd, maar er zouden vast meer bunkers zijn. In dit geval drukte die vinger op de bel. Mijn buurman. Of ik wel wist dat hij in die Holtense bunker had gewerkt. Kom d’r in.

Veruit de mooiste zinnen uit de krant van gisteren waren: ‘Van de koude oorlog kregen we niet veel mee. We woonden een eindje verderop’. Kan zo op een poster van Loesje, als zuster naast deze fameuze spreuk: ‘Stel je voor er komt oorlog en niemand gaat er naar toe’.

Omchecken op stations is een bron van ellende die maar blijft stromen. Overschakelen van de ene vervoerder naar de andere of/en weer terug is gedoe. In Zutphen hebben Apeldoorn, Arnhem en Twente elk een eigen kleur paal.

Hoe doen twee panda’s het? Op z’n hondjes onder toeziend oog van de halve wereld. Geen wonder dat ze zo zelden paren, de lust zou ze vergaan bij zoveel pottenkijkers.

Verval fascineert. Er zijn gebouwen die pas mooi zijn als ze de status van ruïne hebben bereikt. Langs de Italiaanse autostrada staan wat ooit eenvoudige boerderijen zijn geweest magnifiek te verrotten. De tijd en de elementen hebben gaten geslagen in het dak en de muren ontzet. Gelukkig neemt niemand de moeite ze te slopen.

‘Tien ambtenaren bemoeiden zich met het dossier van Brandon. Maar geen van hen kon hem helpen met de benodigde fiets’: voorpaginanieuws van afgelopen dinsdag. Er was onder andere een WMO-consulent bij betrokken, een leerplichtambtenaar, een maatschappelijk werker, een onafhankelijke cliëntondersteuner en een tussenpersoon van de Participatiewet.

Wit casinobrood, plakken ham en kaas, en als klap op de vuurpijl ook nog zoute dropjes. Ik excuseerde me uitgebreid toen ik deze week een collega tegenkwam terwijl ik mijn boodschappen van de lopende band haalde bij de Jumbo, waar ik in het middaguur mijn slag had geslagen.