Nederland heeft dit voorjaar iets van Kaap Hoorn, de mythische zuidpunt van Latijns-Amerika. Op beide plekken stormt het minstens 200 dagen per jaar. Kaap Hoorn is het punt waar twee oceanen botsen. In Nederland zijn dat nu twee soorten ongeduld.

Nu kunnen we natuurlijk ontzettend kwaad worden. Ook kunnen we rustig blijven en er het onze van denken. Of een middenweg kiezen. Briesen als een paard behoort ook tot de mogelijkheden. Bedroefd zijn al net zo.

De grootte van Nederland is te gering voor veel bewegingsruimte tussen katzwijm en het maaiveld. Het is of het een of het ander. Adoratie of afwijzing. Zo is Pieter Omtzigt in korte tijd doorgeschoten naar een status die elke proportie te buiten gaat. Leuk voor hem.

Daar sta je dan met je vierde kabinet in aantocht. Al in de eerste week zijn je verkenners opgestapt. Om een stuk papier dat op achteloze wijze zichtbaar werd. Blijkbaar zijn er kwesties die het blote, publieke oog niet mochten treffen. Daar gaan je verkenners. Tja. Dat krijg je met oud zeer dat niet opgeruimd is. Nieuw kabinet in de maak. Doch veelal dezelfde koppen.

HENGELO - Ik zag een paar jongens door een raam naar buiten klimmen. Toen ze via een deur weer naar binnen glipten, werd er eentje buitengesloten. Er werd geschreeuwd en gejoeld. En ik werd er blij van. Niet vanwege die ene jongen. Met hem kwam het ook wel goed. Maar omdat er weer leven was op school.

‘Rode burcht is nu een rechtse stad’, kopte deze krant onlangs met gevoel voor dramatiek na de instorting van links Enschede. Maar was het ook nieuws, het pak slaag dat de kiezer uitdeelde? Rood en Enschede, dat breng je nog hooguit in verband met de huiskleur van FC Twente of, in een verwaterde roze vorm, met de studentikoze schilderbeurt die Huize ’t Pott ten deel viel.

Dus Annemarie was stiekem op Pieter en dat vond Wopke niet oké en toen heeft Mark in de groepsapp lopen dreigen dat hij verkering zou vragen aan Annabel en daar was de linksdragende vriendin van Kajsa het weer niet mee eens en die is gaan prutsen met mapjes en plastic insteekhoezen waarna iemand (Henk?) plotseling door beeld liep met een foto van de Piemel van Pieter en nou zijn dus de rapen gaar.

LOSSER - Het was een van de eerste lessen die ik leerde toen ik begon in de regionale journalistiek. Je moet je niet ergeren maar blijven verwonderen. Een wijze les waar ik in het dagelijkse leven ook nog wat aan heb, als ik naar wedstrijden van Oranje kijk.

Daar was die dan, de eerste coronabesmetting op school. In Nederland wordt in zo’n geval de hele klas naar huis gestuurd. We wonen in Duitsland, hier gaat het anders. Alleen kinderen die naast de besmette leerling hebben gezeten, moeten in quarantaine en worden getest. De rest mag gewoon naar school.

Gans het raderwerk staat stil. Niet meer ‘als uw machtige arm dat wil’, alleen nog als er een vrachtschip dwars gaat liggen in het Suezkanaal. Dan kan Boskalis machtige armen hebben, er is niets wat dan nog beweegt.