Cijfers over de loonkloof geven vaak een te rooskleurig beeld

Mannelijke werknemers verdienden bij EasyJet vorig jaar twee keer zoveel als hun vrouwelijke collega's. De verklaring is simpel: bij de vliegtuigmaatschappij werken veel mannelijke piloten en die verdienen veel beter dan de vele vrouwelijke stewardessen. Onrechtvaardig is dat volgens mij niet. Je zou kunnen zeggen dat EasyJet moet streven naar meer vrouwelijke piloten en meer mannelijke stewards. Maar wat als de animo daarvoor laag blijft?

EasyJet is een van de Britse werkgevers die met de billen bloot moeten als het gaat om salarisverschillen tussen mannen en vrouwen. Een nieuwe wet verplicht Britse organisaties met meer dan 250 werknemers de loonkloof in hun bedrijf voor begin april publiek te maken. De politiek hoopt dat die transparantie Britse werkgevers een stukje vrouwvriendelijker maakt. Moet Nederland volgen?

Transparantie klinkt natuurlijk altijd lekker, maar de gepresenteerde getallen zeggen weinig. Britse bedrijven die al cijfers naar buiten hebben gebracht, laten veelal een loonkloof van tussen de 10 en 25 procent zien. Dat betekent dat het gemiddelde uurloon van vrouwen binnen die bedrijven tot een kwart lager ligt dan dat van mannelijke collega's. Volgens het CBS verdienen Hollandse vrouwen in het bedrijfsleven gemiddeld 20 procent minder. 

Een loonkloof is echter niet hetzelfde als ongelijke betaling. Bij ongelijke betaling krijgen collega's voor hetzelfde werk een verschillend bedrag, zonder dat er veel verschillen zijn in ervaring of opleiding. Dat is zowel in Groot-Brittannië als in Nederland verboden, maar gebeurt helaas wel. Bijvoorbeeld omdat Pietje beter onderhandelt dan Marietje. Bij een loonkloof gaat het om een verschillend loon voor verschillende functies. Omdat alle functies op een hoop worden gegooid, kom je er met cijfers over de loonkloof niet achter welke bedrijven zich schuldig maken aan ongelijke betaling.