Henk en Janna uit Kampen zien hun huis in vlammen opgaan

Het markante huis was het levenswerk van Henk en Janna Schuring. In 2006 begonnen ze met de bouw van de woning, die het hoogste strohuis van Nederland moest worden, gebouwd volgens ecologische principes. Ze waren trots op het huis, gaven geregeld rondleidingen. Maar twaalf jaar later - afgelopen nacht - is hun droomhuis tot de grond toe afgebrand. In een plaatselijke hotel komen ze bij, fysiek en telefonisch onbereikbaar voor de buitenwacht.

Gisteravond half negen komt rook uit de woning aan de rand van nieuwbouwwijk Onderdijks. De brandweer is snel ter plaatse, schaalt al snel op naar een middelbrand, maar kan weinig doen. De familie Schuring haalt haastig spullen uit de woning, waaronder foto's. De brand woedt in de muren, met stro als isolatiemateriaal. ,,We konden er niet bijkomen'', blikt Janny Nijsingh van de Veiligheidsregio IJsselland terug. ,,Niet van buiten, niet van binnen.'' De brandweer laat een grijpkraan komen. ,,Die moest de woning afpellen. De boel optrekken, zodat we de brand konden bestrijden. Steeds een hapje uit de woning nemen en dan blussen.''

Lees verder onder de foto 

Rond zeven uur 's ochtends is het vuur gedoofd. Van het huis is niets meer over. Verwrongen metaal, hout, halve gipsplaten, piepschuim en heel veel stro dat uren later nog smeult. Een enkel muurtje staat nog overeind, net als een houten schutting. Zo nu en dan nemen mensen uit de buurt een kijkje. Triest, zeggen ze zonder uitzondering. De bewoners zijn er jaren mee bezig geweest. Het zal je maar overkomen: je huis en levenswerk gaat in vlammen op. ,,Dit is je ergste nachtmerrie.'' Maar ook: wie stookt er nu hout in een woning van stro?

Het huis van buurman John IJben is er goed vanaf gekomen. De brand zat vooral in de wand aan de andere kant van de ecowoning, vertelt hij. Kort na de eerste rookpluimen, rond half negen, was hij met zijn gezin vertrokken naar de camping in Elburg. Rond middernacht belde een buurvrouw met het advies terug te komen. De vlammen sloegen uit de woonkamer. De volgende ochtend staat hij weer te kijken. ,,Ik zit nog vol adrenaline'', zegt hij. ,,Dit was het levenswerk van mijn buurman. Hij is hier zo lang mee bezig geweest.''