Het komt niet meer goed tussen Akzo en de aandeelhouders

Het ging gisteren in Amsterdam om een vrij eenvoudige vraag. Had AkzoNobel een aandeelhoudersvergadering moeten uitschrijven over de positie van Antony Burgmans, voorzitter van de Raad van Commissarissen? Toch moesten rechter en toehoorders zich door een uur of zes aan door advocaten uitgesproken pleitnota's heen worstelen. Daarin veel grote woorden, wat emotie, maar bitter weinig nieuws.

De kampen waren duidelijk afgebakend. Aan de ene kant de boze aandeelhouders, Elliott en een aantal andere Angelsaksische fondsen. Schaar onder deze groep ook maar PPG, het bedrijf dat AkzoNobel wil overnemen en dat onder meer zijn topman Michael McGarry afvaardigde. Om maar te benadrukken dat het de Amerikanen nog steeds menens is. Aan de andere kant Akzo, dat bestuur, commissarissen en or aan het woord liet.

De standpunten waren vooraf ook bekend. De aandeelhouders vinden dat Akzo in gesprek moet gaan met PPG, dat een in hun ogen heel redelijk bod neerlegde, in elk geval een bod dat aanleiding vormt om te praten. Volgens dat kamp is niet praten een flagrante schoffering van aandeelhouders, die uiteindelijk in een bedrijf zitten om geld te verdienen. Volgens een van de afgevaardigde advocaten, die van het Britse IVI, handelt Burgmans puur uit chauvinisme.

Met een dergelijke 'Trumpiaanse benadering' wordt Nederland volgens hem 'een tweede Wallonnië', een onaantrekkelijk land met veel werkloosheid. Moraal: over een overnamebod praten is het minste wat een onderneming kan doen. Nu beoordeelt Akzo de zaak 'vanuit zijn schuttersputje', aldus een van de advocaten.

Dan de andere kant, Akzo, dat er gisteren met een gestrekt been in ging. Het zette de aandeelhouders, Elliott voorop, neer als ordinaire geldwolven. ,,In de visie van Elliott is een onderneming niets anders dan eigendom van aandeelhouders waarmee zij kunnen doen en laten wat zij willen." En in dit geval besloten Burgmans en co dus niet naar de kritische aandeelhouders te luisteren, omdat het bod van PPG in hun ogen onvoldoende was.

Nieuw waren gisteren de steken onder water, vooral van de kant van Akzo, en de ijzige sfeer onderling. Akzo memoreerde een telefoontje aan Burgmans, op een privénummer, 'op een ongelegen tijdstip'. Elliott zou zich dreigend hebben geuit tijdens 'fysieke ontmoetingen'.

De conclusie? Van enige toenadering is geen sprake. De deur naar een vijandig bod door PPG, dat voor 1 juni gedaan moet worden, staat wagenwijd open. En o ja, de Ondernemerskamer laat maandag 29 mei weten of Akzo alsnog een aandeelhoudersvergadering moet uitschrijven. Of Akzo dan überhaupt nog bestaat? Niemand die het gisteren kon vertellen.