Monumentale raadszetels staan te verstoffen

Eind 2007 waarde plotseling de ‘geest’ van Gijsbert Friedhoff rond in Enschede. Hij had - aldus een columnist - net vernomen dat het door hem in 1932 ontworpen meubilair van de raadzaal diende te verdwijnen. Het ging in opslag en werd vervangen door stoelen met veel meer zitcomfort. De ‘geest’ sprak schande over zo veel gebrek aan historisch besef.

Dezelfde ‘geest’ zou zich nu weer kapot schrikken. Het meubilair is weliswaar weer terug in Enschede, maar niet in het stadhuis. Het staat in spinnerij Oosterveld. Opeengepakt en met meterslange gordijnen afgedekt tegen het zonlicht. Die korenblauwe gordijnen vertellen ook weer een verhaal. Ze zijn, nu tien jaar geleden, welgeteld één keer gebruikt. En wel bij de opening van het Stadskantoor aan de Hengelosestraat door koningin Beatrix.

Wie had er nog zicht op en aandacht voor het meubilair van Friedhoff? Bijna niemand. „Het is compleet aan mijn aandacht ontsnapt”, zegt oud-raadslid Arnold Enklaar eerlijk. „Of ze lekker zaten? Nee, bovendien waren ze loodzwaar. Maar ze horen natuurlijk wel bij het stadhuis.”

De aanblik van de monumentale stoelen in het Oosterveld maakt duidelijk dat ze - in tegenspraak tot wat is afgesproken met de raad - nooit zijn gerestaureerd. Krassen, beschadigingen, deukjes. Ze zitten er nog steeds in. Dat - zo blijkt - is geen kwestie van nalatigheid of een ordinaire bezuinigingsmaatregel. „Een restaurateur heeft er naar gekeken”, weet raadsgriffier Rolf Jongedijk. „Ze waren nog uitstekend in conditie. Restauratie was niet nodig. Je mag ook wel zien dat ze gebruikt zijn.”

Wat wel met geld te maken had, was de opslag in Alphen aan de Rijn. Hier stond het meubilair in een geconditioneerde ruimte bijna tweeënhalf jaar. Kosten: duizenden euro’s per jaar. Rolf Jongedijk: „Toen we eind vorig jaar keken naar posten waarop kon worden bezuinigd, stuitten we op ook op de opslag van de meubels. Bij spinnerij Oosterveld hebben we ook geconditioneerde ruimtes. En daar is het voor niets.”

Het meubilair van Friedhoff moet ooit terugkeren op een herkenbare plaats in het stadhuis. Alleen onder die voorwaarde stemde de Rijksdienst voor Monumentenzorg in 2006 in met de vervanging van het meubilair in de raadszaal. Het is alleen nog volstrekt open wanneer de meubels weer te zien zijn in het stadhuis. Dit jaar nog moet er een totale visie komen voor de invulling van het stadhuis. De uitvoering moet dan ook nog eens betaalbaar zijn. Een paar jaar geleden, toen er al een visie lag, bleek die combinatie niet te kunnen. Dat wordt ook nu weer een lastig verhaal, want geld voor het opknappen van het stadhuis is er niet. En al die tijd blijft de geest van Friedhoff in onzekerheid.