Afkomst maakt niet uit bij het vinden van werk voor bijstandsgerechtigden in Enschede

Het afgelopen jaar werden 464 Enschedeërs gevolgd - met en zonder migratieachtergrond - die in de bijstand zitten. Uit het door het Verwey-Jonker Instituut uitgevoerde onderzoek blijkt dat mensen met een migratieachtergrond meer discriminatie ervaren en vaker het gevoel hebben niet mee te doen aan de maatschappij. Dit resulteert niet in verschillen van het aantal personen dat binnen een jaar - in beide groepen - is toegetreden tot de arbeidsmarkt.

Uit het onderzoek komt naar voren dat Enschede bijstandsgerechtigden minder kansen hebben op een gelukkig en tevreden leven dan de gemiddelde Nederlander. Zij geven hun gezondheid een minder hoog cijfer, hebben minder sociale contacten en hebben minder het gevoel mee te doen met de maatschappij. Niet-westerse werkzoekenden in de gemeente hebben het op al deze punten nog moeilijker dan werkzoekenden zonder migratieachtergrond.

Gemiddeld besteden de Enschedese bijstandsgerechtigden - zowel zonder als met een migratieachtergrond - twee uur per week aan het vinden van betaald werk. Tegelijkertijd zijn zij zeer optimistisch over hun kansen op betaald werk. Het verschil tussen droom en daad lijkt hier meer aandacht te behoeven, constateert het Verwey-Jonker Instituut.

Het instituut adviseert daarnaast dat het belangrijk is om oog te blijven houden voor verschillen tussen mensen, maar dat deze verschillen niet per se te maken hebben met het hebben van een migratieachtergrond. Leeftijdsverschillen zijn hier meer van belang. Daarnaast moet er meer maatwerk komen in de snelheid en de begeleiding die een individu nodig heeft om (weer) betaald werk te vinden. En moet in de spreekkamers van de sociale dienst meer gesproken worden over het ervaren van discriminatie. Dat gebeurt nu bijna niet, meldt het instituut.