Het Robsonplantsoen in Enschede, verstopt in het doolhof aan straatjes tussen centrum en singel, is zo’n prairie. Een braakliggend terrein naast een leegstaande fabriek, omringd door oude bedrijfspanden en woningen in een wijk waar oude en nieuwe huizen elkaar op een prettige manier afwisselen.

Uitgerekend hier, midden in het volle leven van de stad, brengen de ontwerpers Michiel de Wit en Filip Jonker een ode aan de tijdelijkheid. Het duo, respectievelijk architect en kunstenaar, was al eerder op de Enschedese stadsprairies actief. Met de Abondontus Gigantus, de fameuze kerk van legostenen die vlakbij het Enschedese station als tijdelijk middelpunt fungeerde van het kunstenfestival GrensWerk.

Tijdelijke bouw

Ook nu is het weer een tijdelijk bouwwerk waarmee ze de openbare ruimte tot creatief speelterrein verheffen. En ook nu betreft het weer een object dat het midden houdt tussen architectuur en kunst. Dat overdag een gewoon gebouwtje is, maar ‘s avonds transformeert tot een lichtobject met een grote invloed op de directe omgeving.

Het PET Paviljoen, zoals het ontwerp van De Wit en Jonker is gedoopt, is een strak modernistische constructie met wanden van plastic. Tienduizenden petflessen, geperst tussen doorzichtige golfplaten, vormen de muren van een platte doos op poten. Als inspiratiebron fungeerde het bekende Farnsworth House van Mies van der Rohe uit 1951, ontworpen als een zwevend, open weekendverblijf in het Amerikaanse Illinois. Het paviljoen heeft dezelfde maten, dezelfde basisconstructie van stalen balken en dezelfde openheid naar de omgeving.

Wegwerpwanden
Toch zijn de verschillen groot. Plastic wegwerpwanden, de een doorzichtig, de ander blauw: het is een wezenlijk andere ervaring als je het Enschedese bouwwerk betreedt. Vloer en plafond, dat lichtjes knispert bij harde wind, dragen aan het basisidee van tijdelijkheid bij. Wat je ook in de wonderlijke binnenruimte ervaart, het idee dat dit alles gemaakt is voor de eeuwigheid, dringt zich eigenlijk geen seconde op.

Trefpunt
5 jaar lang zal het PET Paviljoen er staan. 5 jaar, als trefpunt in de buurt, expositieruimte en informatiecentrum op het gebied van plastic afval.
5 jaar lang ook als blikvanger van een nieuw parkje dat er inmiddels op het Robsonplantsoen is ingericht. Wandelpaden, een speelterreintje en een moestuin in wording omringen het gebouw dat haaks op de aangrenzende straat is geplaatst, als hoopvol teken dat eigenzinnige en dwarse ontwerpers nog altijd voor licht op de prairie kunnen zorgen, ook al is het maar tijdelijk.