Ergens in de koeling op het UT-terrein ligt een bakje met een miniatuurhart van 6 millimeter, opgebouwd uit menselijk celmateriaal dat dezelfde eigenschappen heeft als het hart ter grootte van ongeveer een vuist dat ieder mens in zich draagt. Met het blote oog is het nauwelijks waarneembaar, maar onder de microscoop is te zien dat het kloppende bewegingen maakt.