‘Voortuin verjaard? Nee hoor. En je hekje is te laag’, Henri legt zich er niet bij neer

Wibier werd eind vorig jaar verrast door een brief van de gemeente. Die deelde daarin mee dat zijn voortuin niet van hem was, maar van de gemeente Enschede. Hij kon hem blijven gebruiken als hij een handtekening zou zetten. Ook zijn achttien buren kregen zo’n brief. Wibier was verbijsterd. Hij wist nergens van, de situatie was al zo sinds de bouw van de huizen ruim tachtig jaar geleden. Samen met twaalf van zijn buren vroeg hij de gemeente om verjaring. Tevergeefs blijkt nu.

De gemeente liet Wibier en zijn buren weten dat van verjaring geen sprake kan zijn. De gemeente kan volgens haar gewoon beschikken over de voortuinen als ze die noodzaak ziet. Wibier wist volgens de briefschrijver dat de grond niet van hem was, omdat daar enkele jaren geleden contact over was. Bovendien zou de erfafscheiding te laag zijn. Dat bestaat uit een hekwerk van zo’n halve meter hoog, dat er al sinds de bouw staat.

„Wat een raar argument”, zegt een verontwaardigde Wibier. „Moet ik er dan een schutting of heg neerzetten? Dat is toch gek?” Buren kregen een brief met hetzelfde argument over de erfafscheiding en andere redenen waarom verjaring niet aan de orde was, bijvoorbeeld een heel oude overeenkomst over het gebruik van de grond.

Uit een eerdere reactie van de gemeente Enschede blijkt dat er geen concrete plannen zijn voor het aanpassen van de Deurningerstraat op die plek. Ook niet vanwege de middelbare school iets verderop. De bewoners hoeven niet bang te zijn dat ze binnen afzienbare tijd hun tuinen verliezen. Maar de gemeente wil wel het recht behouden het ooit wel te doen.

Wat de twaalf buren die in dezelfde situatie als Wibier zitten, nu doen is nog niet bekend. Maar Wibier laat het er niet bij zitten. Hij heeft een advocaat in de arm genomen en is bereid om tot het uiterste te gaan om zijn gelijk te halen.