Cijferspel: FC Twente graaft met 5-3-2 systeem eigen graf

Allereerst is het goed om de situatie van FC Twente te beschrijven wanneer het de bal niet heeft. Wanneer de tegenstander begint met opbouwen en een van de backs de bal ontvangt, komen Hidde Ter Avest en Cristián Cuevas in een dilemma. Doordekken op de back of positie houden en de tegenstander pas later in het veld oppakken? De laatste wedstrijden doet Twente vaak dat eerste en pakken Ter Avest en Cuevas de backs van de tegenstander op. Het gevolg: vanaf dit moment vindt op het hele veld mandekking plaats, omdat Richard Jensen en Peet Bijen nu de buitenspelers van de tegenstander oppakken. In de volgende link is deze situatie geïllustreerd.

In deze situaties krijgt Twente logischerwijs meer te maken met 1-vs-1 duels. Een gevolg hiervan is dat de ploeg van Gertjan Verbeek meer overtredingen maakt (en nodig heeft). Sinds de aanstelling van Verbeek is er in de Eredivisie geen enkel team dat meer gele kaarten heeft gepakt dan FC Twente (28). Daarnaast heeft geen enkele ploeg een lager winstpercentage in onderlinge duels (43%) dan de ploeg uit Enschede. Koploper in het gele kaarten-klassement is Thomas Lam met negen, Cuevas volgt met zeven gele kaarten. Bovendien maakt geen enkele speler in de Eredivisie meer overtredingen dan Lam (55, minimaal 10 meer dan alle andere Eredivisiespelers).

Meer doelpunten tegen, meer schoten tegen (op doel), meer overtredingen en meer duels. Zijn er dan wel positieve punten? Jawel, al zijn die schaars. FC Twente creëert onder Verbeek per wedstrijd 5,4 kansen, terwijl dit getal in de periode voor hem op 4,4 lag. De ploeg krijgt dus gemiddeld één kans meer per wedstrijd. Nu moeten de ballen er nog in, want het aantal doelpunten per wedstrijd ligt onder Verbeek (0,55) namelijk lager dan onder zijn voorgangers René Hake en Marino Pusic (0,73).

Data via Opta, WhoScored en Squakwa