Schoonheidsfoutjes die ons tot wanhoop kunnen drijven
Treurig maar waar: onbenullige problemen kunnen ons tot waanzin drijven. Cellulitis bijvoorbeeld. Of leiden ze ons af van echte zorgen?
Delen per e-mail
Niet de zorgen over mijn huis, mijn pensioengat of de plastic soep in de oceaan houden me ’s nachts wakker, maar de toenemende cellulitis op mijn bovenbenen. Ik weet zelf heel goed hoe treurig dit klinkt, maar ik ben niet de enige. De bobbelige huidoppervlakte op benen, armen en buik drijft vrouwen tot waanzin. Hun partners weten ook waar ik het over heb, want die moeten continu op hun vrouwen inpraten dat het wel mee valt.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Opinie
Een geluid net zo krachtig als twee minuten stilte
-
Column
Weg met de onzekerheid, wees trots op succes
Vrouwen studeren sneller en met betere cijfers af aan universiteiten en hogescholen dan mannen. Toch blijven vrouwen vaker hangen op een bepaald niveau of stromen geheel of gedeeltelijk uit het arbeidsproces. Dat vind ik jammer. Voor vrouwen zelf, maar ook voor de organisaties die de vrouwelijke inbreng wel kunnen gebruiken. Bovendien is het zonde van de investering die we als maatschappij doen in de opleiding van vrouwen. Vreneli Stadelmaier schreef het boek ‘F*ck die onzekerheid’, waarin ze uitlegt wat volgens haar de reden is dat vrouwen zelden de top bereiken. Wij vrouwen, stelt Stadelmaier, koesteren een collectieve angst dat collega’s zouden kunnen ontdekken dat we eigenlijk niet zo veel voorstellen. Die angst is zo verlammend, dat sommige vrouwen er voor kiezen om maar helemaal op te houden met werken. Anderen blijven vast zitten in een functie die ze eigenlijk al ontgroeid zijn, omdat ze het lef niet hebben om hun hand op te steken om aan te geven dat ze meer kunnen. Dit fenomeen wordt het impostersyndroom genoemd. -
PREMIUMOpiniepanel
Gemma Boon: ‘Een vrouw met een drukke baan én een kind, die kan daar geen viervoeter bij hebben’
In ons zaterdagse opiniepanel vandaag Gemma Boon, directeur van Museum Buurt Spoorweg in Haaksbergen. Zij wil graag een hond, maar krijgt de indruk dat haar omgeving daar tegen is. ‘Een vrouw met een drukke baan én een kind, die kan daar geen viervoeter bij hebben, is het idee.’ -
PREMIUM
Waar is de vrijheid?
Op woensdag 1 april is het exact 75 jaar geleden dat onze bevrijders Haaksbergen binnenkwamen. De bevrijdingstocht is uitgesteld. Nooit eerder was het zo duidelijk dat vrijheid kwetsbaar is. -
PREMIUM
Hoezo zijn vrouwen luie rakkers met luxe deeltijdbaantjes?
Sander Schimmelpenninck, hoofdredacteur van het blad Quote, schreef een column over ‘deeltijddecadentie’, waarin hij vrouwen op de korrel neemt. Columnist van deze krant Gemma Boon dient hem van repliek in een open brief.
-
PREMIUM
Een museum om mensen te verbinden
In ons opiniepanel vandaag Gemma Boon, directeur van de Museum Buurtspoorweg in Haaksbergen. Ze droomt van een nieuw museum, een plek waarin de wording van Twente centraal staat, maar ook een plek waar mensen na coronatijd weer tot elkaar kunnen komen. -
PREMIUM
Homoseksualiteit meer in straatbeeld graag
Als twee mannen zoenen, verdampt de acceptatie. Dat bleek onlangs weer toen een reclamecampagne tot protestacties en het bekladden van reclameposters leidde. Dit is een oproep voor meer seksuele diversiteit in het straatbeeld. Zonder zichtbaarheid blijft werkelijke acceptatie uit. -
PREMIUM
Op zoek naar een kalm soort, zelfbewust geluk
Succes kun je niet afdwingen. Geluk is evenmin maakbaar. Maar het is wel mogelijk de deur daarvoor op een kiertje te zetten.
