De dochter van Ellen heeft liefdesverdriet: 'Ik vind het moeilijk om als ouder aan de zijlijn te staan’

,,Mijn dochter had ruim een jaar verkering. Ze waren 24/7 samen. Ofwel bij hem, of bij ons. Samen op vakantie, weekendjes weg. Haar leven draaide om haar vriendje”, vertelt Ellen. Dat baarde de moeder soms al zorgen. ,,Ik probeerde haar op het hart te drukken ook andere dingen te doen. Zoals vrienden opzoeken, even een dagje zonder elkaar zijn. Maar het leek niet echt binnen te komen.”

Onlangs maakte het vriendje het uit. ,,Mijn nachtmerrie kwam daarmee uit. Ik weet hoe belangrijk die relatie voor mijn dochter was. Op de lange termijn denk ik dat het beter is, omdat ze wel erg op hem gericht was, maar nu vind ik het lastig. Ze is heel erg van slag en kan alleen maar huilen. De dochter van Ellen heeft ook de diagnose ADHD en codependentie. ,,Vandaar dat ik me in deze situatie extra veel zorgen maak om haar. Ik voel me heel machteloos. Kinderen moeten natuurlijk van hun eigen fouten leren, ze moet hier zelf doorheen. Een gebroken hart hoort erbij. Maar ik vind het moeilijk om aan de zijlijn te staan.”

Ellen probeert regelmatig te checken hoe ze zich voelt. ,,Ze verstopt zich een beetje op haar kamer, maar ik kom af en toe binnen om eten te brengen en haar een knuffel te geven. Die troostende schouder te zijn. Uitspraken zoals ‘er zijn meer vissen in de zee’ laat ik achterwege, want ik weet uit ervaring dat dat toch niet helpt.” De moeder maakt zich vooral zorgen om de afwezigheid van haar dochter op school. ,,Waar doe ik wijs aan: haar tegen haar zin in naar school laten gaan? Ik weet dat ze hem dan tegenkomt en ze daarna weer een brok ellende is. Mijn hoop is dat als er wat tijd tussen zit, de scherpe randjes eraf zijn”, aldus Ellen. “Ik vraag me dus af hoe ik mijn kind met liefdesverdriet het beste kan steunen.”

,,Liefdesverdriet is voor pubers heel heftig”, begint orthopedagoog Julia Koopmans. ,,Het is echt een vorm van rouwen. Dat is belangrijk om je als ouder te realiseren. Dat herstel heeft tijd nodig.” Koopmans licht toe: ,,Pubers zijn hypergevoelig voor dopamine. Dat speelt een belangrijke rol bij verliefdheid. Daarom krijgen pubers zo’n sterke kick van die verliefdheid. Als het uitgaat, neemt die dopamine-aanmaak af en daardoor dus ook het gevoel van blijdschap. Dat heeft gevolgen voor hun energielevel en kan ervoor zorgen dat ze zich lamlendig voelen.”

De orthopedagoog adviseert ouders om hun kind met liefdesverdriet nauw te blijven volgen. ,,Kijk waar je kind behoefte aan heeft. Het is volkomen normaal dat een kind een periode somber is na zo’n gebeurtenis. Laat dat ook toe”, legt ze uit. ,,Probeer je kind wel duidelijk te maken dat het nog steeds goed is om leuke dingen te blijven doen en plezier te maken. Benadruk vooral dat dat geen afbreuk hoeft te doen aan het verdriet, maar dat het naast elkaar kan bestaan, plezier maken en verdriet hebben.”

Verder drukt Koopmans op het hart: ,,Neem de gevoelens van je puber serieus. Zeg dus niet dat het allemaal wel meevalt. Het is heel goed dat Ellen niet vervalt in bepaalde uitspraken. Als volwassene hebben we soms de neiging om te denken: dat liefdesverdriet van pubers valt wel mee. Of we vertellen pubers dat ze het nog wel vaker gaan meemaken. Het zal je kind absoluut niet helpen om dat te zeggen. Het is belangrijk om het verdriet te erkennen.”

Liefdesverdriet kan wel een jaar duren, en soms nog langer. De vraag is dus wanneer er reden is voor steviger ingrijpen. In het geval van Ellens dochter is alertheid geboden. ,,Zeker als er sprake is van de diagnose codependentie. Ik kan me voorstellen dat het voor Ellens dochter moeilijker is om hieruit te komen dan voor andere pubers. Ik zou Ellen adviseren om het een periode aan te kijken. Als het dan niet verbetert, dan is dat het moment om een professional in te schakelen. Als ouder kan je dat niet meer alleen af.”

Genezen is natuurlijk beter dan voorkomen. Ook tijdens een periode van verliefdheid kun je als ouder al het een en ander doen. ,,Het is goed wat Ellen tijdens de relatie deed: haar dochter stimuleren ook andere dingen te doen”, vertelt Koopmans. ,,Als ouder kun je ook sturen dat je kind en zijn of haar partner bij jou thuis afspreken. Zo kun je zicht hebben op wat voor relatie het precies is, en als het overgaat, beter aansluiten op wat je kind nodig heeft.”