Omarm de duisternis: ‘Al dat licht maakt ons letterlijk ziek’

U schrijft dat u als kind al ’s nachts in de buurt wandelde. Als je dat elke nacht doet, ben je overdag toch niks waard?
,,Ik word al van jongs af aan midden in de nacht wakker, op zoek naar de duisternis. Die gewoonte heb ik nog steeds, en ik voel me er prima bij. Sterker: het verbetert de kwaliteit van mijn slaap alleen maar. Ik heb wel geluk: mijn vrouw en ik wonen in een gebied waar de straten echt donker zijn, en omdat ik schrijver ben, kan ik mijn dagen min of meer zelf indelen. Dat maakt het mogelijk op deze manier te leven. Wat overigens minder vreemd is dan het lijkt; uit onderzoek blijkt dat we ooit - ver voor de industriële revolutie - allemaal in gedeelten sliepen: vier uur slaap, één of twee uur wakker-zijn en weer vier uur slapen.