Boswachter Jos Schouten vertelt dat Natuurmonumenten inderdaad een Schotse hooglander mist. Het gaat om een dier van ruim een jaar oud. „Het gaat om een puber, niet om een klein kalf. We zijn wel vaker zo'n dier enige tijd kwijt, maar het lijkt waarschijnlijk dat dit dier in het water ligt. We moeten nog even wachten voordat de dikke ijslaag op de vijver is gesmolten. Mocht het dier inderdaad in het water liggen dan wordt het nog een lastige en bovendien zeer onsmakelijke klus om het kadaver te bergen. Het gaat om een kwetsbaar en moeilijk toegankelijk deel van dit natuurgebied dat we zo min mogelijk met een tractor willen beschadigen”, benadrukt Schouten.

Hij vervolgt: „Maar we kunnen het dier niet in het water laten liggen. Schotse hooglanders zijn geoormerkt en we zijn wettelijk verplicht zo'n kadaver door een destructiebedrijf te laten vernietigen. We zien natuurlijk altijd dat in een koude periode her en der wilde dieren overlijden, maar als wij die aantreffen laten we ze meestal gewoon liggen. Wel uit het zicht van wandelaars en andere gebruikers van het gebied. Kadavers zijn een bron van nieuw leven, voor allerlei insecten tot aaseters. Dieren als eksters, buizerds, dassen, vossen en wilde zwijnen zijn dol op dat vlees en soms profiteert zelfs een overvliegende zeearend van zo'n maal.”