Beide maatschappelijk betrokken Nijverdallers moeten er niet aan denken dat ze hun oude dag moeten slijten in een verzorgingstehuis. Ze omschrijven zichzelf als ‘sociale wezens', die midden in de samenleving staan en graag zolang mogelijk zelfstandig willen blijven wonen. En als de ouderdom met gebreken komt, hopen zij op hulp van de andere bewoners van wat zij al ‘de Noabershof’ zijn gaan noemen.