Toegangstenen Huize Duivecate in ere hersteld (en dat was nog net op tijd)

Ze stonden er maar wat armzalig bij aan de Joncheerelaan. Verwaarloosd en kapot. In niets deden de toegangstenen meer denken aan het eens zo statige landgoed Duivecate met zijn lommerrijke oprijlaan. Dat viel Limburger Jos Drubers ook op, die eerder in deze krant verscheen. Hij maakte een uitgebreid inventaris van ‘vergeten monumenten’, dat hij in boekvorm aan de gemeente Hellendoorn presenteerde.

Daarop schakelde de gemeente de hulp in van Oald Heldern de Noaberschop. Konden zij misschien de klus oppakken die nodig was, om de kegels grondig te restaureren? Volgens vrijwilliger Dinand Samsen werd er direct actie ondernomen. En dat was maar goed ook, zo bleek toen aan het project was begonnen. „Want het had geen jaar langer moeten duren. Dan waren ze helemaal weg geweest en had je er niets meer mee kunnen beginnen.”

Want de tand des tijds had de cementlaag van de stenen al aardig  aangetast, waardoor het gemeentelijk monument steeds meer afbrokkelde. De naam van Huize Duivecate was daardoor zelfs niet meer zichtbaar. „Twee dagen hebben we over de restauratie gedaan in zijn oorspronkelijke vorm. Wat er aan steen niet meer was, hebben we opgevuld met oude dakpannen. En daarna is er met cementzand een nieuwe laag aangebracht. De letters hebben we er opnieuw ingekerfd,” vertelt Samsen. „Een leuke en mooie klus om te doen, want nu is het weer in ere hersteld.”