„Het Duits is een monster geworden.” Koch, een Duitse die zestien jaar in Nederland woont, zegt het met gevoel voor dramatiek. „Veel jongeren die ik taaltrainingen geef, vinden het Duits niet leuk. De naamvallen, hè? Maar die naamvallen zijn niet het probleem. Ik probeer mensen dat in het hoofd te prenten.”

Ze heeft het over een doelgroep die amper Duits op school heeft gehad, niet opgroeide met de Duitse tv, die geen plat of ‘vakantie-Duits’ spreekt. „Mensen die de basiskennis van het Duits compleet missen. Wat mij dat zegt? Het zegt iets over het onderwijssysteem in Nederland. Het zit hem ook in de opvoeding. Mensen in deze regio voelen minder automatisch een connectie met het Duits.”

Daarbij speelt ook de verpletterende aanwezigheid van het Engels een rol, weet Koch. Oudere deelnemers aan haar trainingen, die ze geeft in WTC Twente in Hengelo, hebben een kleinere achterstand, constateert ze. „Mensen van 45-plus. Die hebben een grotere band met Duitsland, zijn opgegroeid met de Duitse tv, zijn bekend met schlagers. Dat helpt toch om de taal beter te leren.” 

Ze begeleidt mensen uit alle sectoren, legt ze uit. „Van een 23-jarige verkoper binnendienst tot een 55-jarige technicus en alles wat daartussen zit. Toen ik net begon, in 2015, waren bijna alle deelnemers van een oudere generatie. Tegenwoordig is de verhouding ouderen-jongeren zo’n 60/40.”

Maandag is de Dag van de Duitse Taal in Nederland. Vooral scholen grijpen dat moment aan om het Duits ‘salonfähig’ te maken. Koch ziet er een kans in. „Op de website van de Dag van de Duitse Taal, machmit.nl, staat dat ook bedrijven eraan mee kunnen doen. Een mooi streven, maar ik merk daar in de praktijk niks van. Het idee dat scholen leuke dingen doen die in het teken staan van Duitsland en de Duitse taal, is prima. Ook voor bedrijven kan zoiets de moeite waard zijn. Houd bijvoorbeeld een Duitse FreiMiBo, een vrijdagmiddagborrel, of een open dag met een Duitsland-thema. Op die manier kun je het Duits op een speelse manier leuker en aantrekkelijker maken.”