Waar ik niet op had gerekend was hoe bang ik de afgelopen jaren was, hoe verontwaardigd en vermoeid, hoe moeilijk ik het vond mijn kinderen een moreel kompas bij te brengen in een land dat niets leek te geven om vrouwen, immigranten, minderheden, wetenschap, waarheid of het klimaat. Vier jaar lang had ik vaak wakker gelegen in bed met de vraag of mijn gezin hier nog wel een toekomst had. Dus toen ik Kamala Harris zaterdagavond het podium zag betreden waar zij en Joe Biden hun overwinningsspeech zouden geven, sprongen de tranen mij in de ogen.