Mochten deze belangstellenden het pand eventueel willen kopen, dan moeten ze vastgoedplatform Funda maar goed in de gaten houden, zo luidt het advies van de gemeente. Voorlopig is er nog een deel van het gemeente-archief ondergebracht. Daarna komt de firma Ad Hoc in beeld voor het leegstandsbeheer, totdat de bibliotheek een nieuwe eigenaar en bestemming heeft gekregen.

Vijf jaar geleden lag er een serieus plan op tafel om het pand aan een projectontwikkelaar te verkopen; vervolgens kwam het archief erin in verband met de renovatie van het stadhuis. Een woonbestemming ligt overigens moeilijk, omdat het om een gemeentemonument gaat, zodat aan de buitenzijde niets worden verspijkerd. De gemeente liet vorige maand desgevraagd weten dat er opnieuw zal worden gekeken naar ‘mogelijkheden, kansen en behoeften.’

De buurtvereniging volgt de ontwikkelingen nauwlettend. Niet alleen wat de voormalige bibliotheek betreft, want er zijn meer gebouwen in en rond de Dichtersbuurt waarvan de bestemming wordt gewijzigd, zoals de Willemschool, het oude postkantoor aan de Beatrixstraat en het voormalige pand van de fa. Wed. J. Walhof op de hoek Dorpsmatenstraat en Willemstraat. „We willen graag meedenken over de randvoorwaarden”, zegt voorzitter Wil Hendriksen. „Want het gaat om het belang van onze wijk: wat betekent het voor de leefbaarheid?” De invulling van het postkantoor ligt overigens al vast: het pand ondergaat een metamorfose tot wooncomplex voor een- tweepersoonshuishoudens. En in het Walhofpand komt een wooncomplex voor ouderen.

De toekomst van de Willemschool is nog onduidelijk. Hendriksen heeft het woord ‘stadsvilla’s’ al ergens opgevangen. De buurtvereniging betreurt het dat de school gaat sluiten. „Dat kwam ons behoorlijk rauw op het dak vallen.” Het heeft ook gevolgen voor de Dichtersbuurt, zegt Hendriksen. „We liggen ingepakt tussen vrij drukke wegen. De ouders moeten daarom hun schoolgaande kinderen straks nog vrij lang wegbrengen naar andere scholen. Dat is niet ideaal. En het kan ook de keuze beperken van mensen met kinderen die hier graag zouden willen wonen.”

Ook de bestemming van de oude bibliotheek is voorlopig volstrekt onduidelijk. Hendriksen is in elk geval niet zo enthousiast over een woonbestemming: „Er hoeven hier toch niet overal appartementjes te worden gebouwd? Zo’n eenzijdige invulling zou jammer zijn voor de buurt.” Zelf zal de buurtvereniging niet met concrete voorstellen komen voor de invulling van de bibliotheek. „Maar we willen er wél heel graag bij betrokken blijven.”
Kunstenaars en creatieve ondernemers waren wat de buurtvereniging betreft best welkom geweest in het uit 1930 daterende gebouw, zonder daarbij een voorkeur uit te spreken voor een van de twee groepen. „Maar”, zegt Wil Hendriksen op persoonlijke titel en wijzend op de monumentale status, „als het zou gaan zoals met het badhuis, word ik er niet blij van. Want je bewaart natuurlijk geen gebouw als je alleen de façade laat staan.”