Bert van Enter werkte als arts een jaar in Thailand. In kampen waarin vluchtelingen uit Myanmar worden opgevangen, behandelde de 30-jarige Bornenaar patiënten met uiteenlopende tropische ziekten. Hij verwacht dat die ervaring goed van pas komt nu hij in Nederland, in navolging van zijn vader, als huisarts aan de slag gaat.

De wereld globaliseert, Nederland is geen eiland, zegt Van Enter. De kans op ziekten als malaria en hepatitus A en B nemen toe door de komst van migranten en doordat steeds meer Nederlanders op vakantie gaan naar tropische landen. “Het is van belang hier artsen te hebben die het ziektebeeld in een vroegtijdig stadium herkennen en weten hoe het zich kan ontwikkelen.”

Juist die kennis dreigt verloren te gaan doordat er geen structurele financiering is voor de opleiding tot arts internationale gezondheidszorg, de opvolger van de tropenarts. Voor andere specialisaties ontvangen ziekenhuizen per opleidingsplek ongeveer 140.000 euro. De kosten voor de opleiding tot tropenarts moeten ze zelf voor hun rekening nemen.

Dat is het gevolg van een afwijzing van de financiering in 2015 door de vorige minister Edith Schippers van volksgezondheid. Volgens haar was de bijdrage voor de verzekerde zorg in Nederland te onduidelijk. Voor vijf van de 24 opleidingsziekenhuizen aanleiding er mee te stoppen. Anderen overwegen dat voorbeeld te volgen.

In deze regio biedt ZGT zeven opleidingsplaatsen voor tropenartsen. Bestuursvoorzitter Ton Ruikes van het Twentse ziekenhuis, met vestigingen in Hengelo en Almelo, wil ze ondanks het uitblijven van overheidsfinanciering in stand houden. “De afkomst van onze patiënten is steeds gevarieerder. Daardoor wordt de expertise van de arts internationale gezondheidszorg steeds relevanter”, zegt Ruikes.