Rudolf Wibbelink is ineens onderdeel van de installatie Transformer 2.5, op kunstenfestival Heimland in Diepenheim. © Annina Romita

Hoe eng is dat: in Diepenheim ben je ineens onderdeel van een kunstwerk

DIEPENHEIM – “Ik zag Rudolf in de spiegel, maar hij zag zichzelf niet. Het is een wonderlijke ervaring, dat je ineens zelf onderdeel bent van een kunstwerk.” Marjan Wegereef uit Hengelo zit nog na te genieten op het terras. Op kunstfestival Heimland in Diepenheim is het publiek geen toeschouwer, maar deelnemer. Hoe eng is dat?

Angelique Kunst 28-07-19, 10:22 Laatste update: 10:24

Zelf onderdeel zijn van een kunstwerk: moet je daarvoor heel zweverig zijn, of kunstkenner? Rudolf Wibbelink lacht: “Nou, zo zie ik mezelf niet. Maar ik vind het wel leuk om iets nieuws uit te proberen.” En zo belandde hij samen met zijn vrouw Marjan in de Transformer 2.5 van Theatergroep Dapper uit Stokkum. Een soort gigantische kijkdoos waar je je hoofd in steekt. En omdat andere toeschouwers dat ook doen ontstaat er binnenin een heel bos van hoofden, van alle kanten gereflecteerd door spiegels. Dan begint in dat ‘bos’ een dans van feeën en elfjes, begeleid door zoete geuren. Grappig, spannend, rustgevend en hypnotiserend tegelijk.