Hessel (11) uit Losser geen kinderambassadeur, maar hij gaat door: ‘Hele wereld zou moeten zijn als Zwarte Cross’

Als een van de acht finalisten was de 11-jarige Lossernaar zaterdag aanwezig in het Gooiland Theater in Hilversum. Met een zogenaamde CAPtalk probeerden ze de jury nog één keer te overtuigen. Uiteindelijk werden vier finalisten bekroond tot kinderambassadeur.

„Heel jammer”, zegt Hessel, leerling van SBO De Windroos in Oldenzaal, over het mislopen van de titel. Hij had er stiekem op gehoopt, want aan plannen en ambitie is er geen gebrek. „Ik zou willen dat er meer scholen zijn waar kinderen met en zonder handicap samen naartoe kunnen. Ik ben anders, maar ik ben ook niet anders. De wereld zou zo moeten zijn als de Zwarte Cross: iedereen kan meedoen en hoort erbij.” De jonge Lossernaar wil laten zien dat iemand met een handicap normaal kan functioneren in de maatschappij en dat een handicap soms helemaal niet zichtbaar is.

Zelf heeft Hessel Neurofibromatose type 1 (NF1), een aangeboren aandoening waarbij kleine (goedaardige) tumoren op zenuwen groeien. Nog maar acht weken geleden moest Hessel geopereerd worden aan een tumor in zijn hoofd. „Maar een ding was zeker: hij wilde koste wat kost bij deze finale zijn. Die zou hij niet gaan missen”, vertelt moeder Renee. 

Samen met zijn beste maatje Bössel, hulphond in opleiding, probeerde Hessel de jury met behulp van grapjes te overtuigen van zijn serieuze boodschap en zijn liefde voor Twente. „Het was wel een spannende dag en erg druk”, kijkt Hessel nu terug. Een van de hoogtepunten? Een persoonlijke boodschap van zijn grote idool, cabaretier Jochem Myjer, die het in een van zijn shows over ‘tumorhumor’ heeft.  Maar ook een telefoontje na afloop van de verkiezing is hem bijgebleven. „De burgemeester van Losser (Cia Kroon, red.) heeft mij gebeld en mij uitgenodigd voor een gesprek over wat er beter kan.”

Daar maakt Hessel graag gebruik van. Hij heeft zelfs al wat ideeën. „De speeltuinen zijn ruk”, zegt de Lossernaar. De speeltoestellen zijn volgens hem niet geschikt voor kinderen met een handicap en daar mag best verandering in komen. Ook de klinkerstraten zijn volgens hem vooral voor kinderen in een rolstoel niet makkelijk toegankelijk. Als het aan Hessel ligt, zit zijn werk er nog niet op. „Als ik geen landelijke kinderambassadeur ben, dan maar een niveau lager.” Bestuurders uit heel Twente mogen hem dus altijd bellen voor advies.