Botenhuis in het bos
Het ruikt er naar hout. Alleen het geluid van een kleine waterval bij de sluis in de Buurserbeek verstoort de stilte. Hier, onder hoge bomen, ligt sinds kort een van de opmerkelijkste botenhuizen van Nederland. De jonge Amsterdamse architect Sybren de Graaf maakte het ontwerp, het eerste project van het door hem opgerichte architectenbureau Dynck.
Delen per e-mail
Een gebouw kan je de wonderlijke constructie, zichtbaar vanaf de Oliemolenweg, niet noemen. Wat er laag boven het maaiveld uitsteekt, is eigenlijk niet meer dan een dak op poten. Het grootste deel van het open bouwwerk ligt lager, verstopt in de oevers van de Buurserbeek.
Een smalle aftakking van de beek voert ernaar toe. Daarover vaart binnenkort de Buurser Pot, de nostalgische zomp waarmee in oude tijden van het Duitse Ahaus naar Deventer werd gevaren.
Architectuur en natuur
Behalve het golvende dak is het vooral de constructie van het botenhuis die tot de verbeelding spreekt. Wie zich onder het dak op een van de twee lager gelegen kades waagt, komt terecht in een woud van houten balken met vertakkingen door de hele ruimte. De associatie met een bos ligt voor de hand en is ook door de ontwerper zo bedoeld. De locatie, pal naast de houtwerf De Botterkolk, vroeg om een zo natuurlijk mogelijk ingreep, passend in het landschap. Met de keuze voor een veredelde boomconstructie als drager legt hij een logische verbinding tussen de architectuur en het omringende bos van landgoed Het Lankheet.
Inspiratie
De directe inspiratiebron voor De Graaf is echter de vorig jaar afgebroken rode houtsculptuur van de Belgische kunstenaar Arne Quinze in Brussel. Ook hij creëerde, naast het parlementsgebouw, een soort bos, maar dan als autonoom kunstwerk en zonder dak. De toepassing in de architectuur zoals in Haaksbergen is nieuw, evenals de keuze voor het materiaal: al het hout dat voor het botenhuis werd gebruikt, is afkomstig uit de directe omgeving. Het lag lange tijd in het water, voordat het als staander, dwarsbalk of dragende balk met behulp van duidelijk zichtbare schroeven als een veredeld bouwpakket in elkaar werd gezet.
In een streek die niet direct bekend staat om zijn watersport, is het botenhuis een aanwinst. Straks, als het golvende dak bedekt zal zijn met een laag mos, zal de schoonheid ervan alleen nog maar groter worden. Moderne, eigentijdse bouwkunst met oude materialen: een tochtje met de Buurser Pot behoort binnenkort tot de architectonische hoogtepunten van Haaksbergen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Boven het maaiveld: Een ode aan de tijdelijkheid
ENSCHEDE - Stadsprairies worden ze genoemd: lege plekken in de grote stad, in afwachting van de komst van bulldozers en bouwvakkers. Het worden er steeds meer, tegenwoordig, en ze blijven ook steeds langer leeg. -
Stadscampus Saxion: Vier blokken, één gebouw
Het is misschien wel het mooiste deel van de stad. Statige villa’s, hoge bomen, oude gebouwen. Hier is het centrum nabij en lonkt, met het station om de hoek, de grote wereld buiten. -
Boven het Maaiveld: Oude kerk in Enschede, nieuw begin
Het kerkje ligt op een plek waar je het niet verwacht. Weggestopt in een Enschedese woonwijk, tussen volkstuintjes, oude huizen en hoge bomen. Hier, vlakbij het spoorlijntje naar Glanerbrug, bouwde de hervormde gemeente in 1928 een nieuw kerkgebouw. Geen grote gebedsruimte, maar een charmant, bakstenen kerkje met een torentje dat al even bescheiden is als het kerkgebouw zelf. -
Hengelo, stad van overal en nergens
Mijn woonplaats is mooi van lelijkheid. Hengelo, een stad om van te houden. Een stad zonder hart, tenzij je de kale vlakte die Markt heet zo zou willen noemen. -
PREMIUMBoven het Maaiveld
Boombakken in Tubbergen glimmen erop los
TUBBERGEN - Na de glasboom nu de boombakken. En net als de boom geven ze ‘s avonds licht. Eeuwige kerst in Tubbergen.
-
Luciferdoos van steen en glas
De ontwerpers zelf noemen het een luciferdoos. Afgezien dan van de lucifers lijkt die vergelijking aardig te kloppen. Het huis dat vlak voor de bebouwde kom van Hengevelde opdoemt, langs de weg naar Bentelo, ligt als een platte doos in het landschap. Wie er langskomt, kijkt vanzelf opzij. Moderne architectuur op het platteland springt nog altijd meer in het oog dan in de grote stad. -
Maaiveld | Nieuwe Twickel College is de tijdelijkheid voorbij
Toparchitect Herman Hertzberger ontwierp in Hengelo een nieuw schoolgebouw. Met een overdekt plein als brandend middelpunt. -
Maaiveld | Groot in Klein Driene
Ooit was het een snel verouderende nieuwbouwwijk, nu een stukje stad dat al voorzichtig solliciteert naar de eeuwigheid. Dat het kan verkeren met de waardering van naoorlogse architectuur, bewijst de Hengelose wijk Klein Driene. Tien jaar geleden werd er nog gedacht aan sloop, maar inmiddels wordt er op grote schaal gerenoveerd. De architectuur van de Wederopbouw behoort anno 2016 tot het cultureel erfgoed, niet alleen in Hengelo maar in heel Nederland.