Een gebouw kan je de wonderlijke constructie, zichtbaar vanaf de Oliemolenweg, niet noemen. Wat er laag boven het maaiveld uitsteekt, is eigenlijk niet meer dan een dak op poten. Het grootste deel van het open bouwwerk ligt lager, verstopt in de oevers van de Buurserbeek.

Een smalle aftakking van de beek voert ernaar toe. Daarover vaart binnenkort de Buurser Pot, de nostalgische zomp waarmee in oude tijden van het Duitse Ahaus naar Deventer werd gevaren.

Architectuur en natuur
Behalve het golvende dak is het vooral de constructie van het botenhuis die tot de verbeelding spreekt. Wie zich onder het dak op een van de twee lager gelegen kades waagt, komt terecht in een woud van houten balken met vertakkingen door de hele ruimte. De associatie met een bos ligt voor de hand en is ook door de ontwerper zo bedoeld. De locatie, pal naast de houtwerf De Botterkolk, vroeg om een zo natuurlijk mogelijk ingreep, passend in het landschap. Met de keuze voor een veredelde boomconstructie als drager legt hij een logische verbinding tussen de architectuur en het omringende bos van landgoed Het Lankheet.

Inspiratie
De directe inspiratiebron voor De Graaf is echter de vorig jaar afgebroken rode houtsculptuur van de Belgische kunstenaar Arne Quinze in Brussel. Ook hij creëerde, naast het parlementsgebouw, een soort bos, maar dan als autonoom kunstwerk en zonder dak. De toepassing in de architectuur zoals in Haaksbergen is nieuw, evenals de keuze voor het materiaal: al het hout dat voor het botenhuis werd gebruikt, is afkomstig uit de directe omgeving. Het lag lange tijd in het water, voordat het als staander, dwarsbalk of dragende balk met behulp van duidelijk zichtbare schroeven als een veredeld bouwpakket in elkaar werd gezet.

In een streek die niet direct bekend staat om zijn watersport, is het botenhuis een aanwinst. Straks, als het golvende dak bedekt zal zijn met een laag mos, zal de schoonheid ervan alleen nog maar groter worden. Moderne, eigentijdse bouwkunst met oude materialen: een tochtje met de Buurser Pot behoort binnenkort tot de architectonische hoogtepunten van Haaksbergen.