Dreiging
Online uitingen hebben invloed op de offline wereld. De Enschedese burgemeester Onno van Veldhuizen zag zich vorige week genoodzaakt een bijeenkomst over het azc op het Esmarkerveld te schrappen. “Mensen moeten vrij en onverveerd kunnen spreken, dat was niet mogelijk”, zei de burgervader. Een keuze die online door voor- én tegenstanders van het azc sterk werd bekritiseerd. Even was er die mooie eensgezindheid. Heel even…

Wethouder Jeroen Hatenboer verwees op zijn beurt naar social media waar verwensingen en agressieve beledigingen niet van de lucht waren. De uitspraken van de bestuurders over het schrappen van de bijeenkomst roepen meer vragen op, dan ze beantwoorden. Niet transparant, onhandig en misschien zelfs onverstandig, maar hier moeten we het allemaal mee doen.

AZC-hype
Een woordvoerder van de gemeente Enschede me vertelde eerder dat met uitingen op social media in deze stad nog nooit de wettelijke grenzen zijn overschreden. Maar wat is sociaal aanvaardbaar en wat niet? Homo? Haathut? Een hitlergroet? Ik kijk er inmiddels niet meer van op, maar vraag me wel af of het nog weer goedkomt. Is het een azc-hype die wel weer overwaait? Dan kan ik niet wachten tot windkracht tien ons om de oren slaat.

Met verbijstering lees ik hoe we met zesentwintig letters op een toetsenbord tot onze beschikking meer durven dan in de offline wereld. Véél meer. De anonimiteit is verdwenen met persoonlijke profielen op bijvoorbeeld Facebook. Maar vrienden die meekijken vormen geen remmende factor. Het recht op vrijheid van meningsuiting wordt ten volle benut. En bestuurders die door een lege huls voor homo of landverrader worden uitgemaakt, moeten gewoon even tot tien tellen. “Ze zijn een boegbeeld. Dit soort uitingen horen bij het ambt, hoe vervelend ook”, zei diezelfde woordvoerder van de gemeente.

In gesprek met een reageerder
Met verbijstering sprak ik van de week ook een fanatieke reageerder op onze site. Willem-Jan. Ik werd geraakt door zijn betoog. “Als het gaat om azc’s, vluchtelingen en moskees, dan worden reacties heel vaak niet geplaatst”, zei hij over de website van Tubantia. Willem-Jan reageert uit pure frustratie, zegt hij. “Wat ons als stad nu boven het hoofd hangt, is niet mis en daar mag je kennelijk geen kritiek op hebben. Daar heb ik grote moeite mee.” Zijn woorden waren sterk en zorgvuldig gekozen. “Ik studeer nog steeds en ben geen xenofobe tokkie, maar het gaat erom hoe de gemeente opereert en de manier waarop media berichten over azc’s en vluchtelingen.”

Maar tegelijkertijd zijn er voorstanders van het azc die van mening zijn dat Tubantia ‘online schreeuwers’ te veel ruimte biedt. Onze moderators verkeren in een spagaat. Het debat is verbitterd, we reageren krampachtig, tonen geen begrip en vergeten echt te luisteren.

Dit was geen pleidooi voor of tegen de komst van een azc. Maar wel een oproep tot meer respect. Alleen op die manier kunnen we online het tij keren en een vrij, publiek debat blijven voeren met voor én tegenstanders. Komen de woorden van Geert Wilders toch nog een keer van pas: ‘Doe toch eens normaal man!’