De tweede golfoorlog
ColumnAlles went. Zelfs een lockdown. Al moet ik zeggen dat ik die van maart leuker vond. Of nou ja, leuker?! Echter. Serieuzer. Alsof iemand geroepen had: ‘Zoek dekking!!’ En dat deed ik dan ook. En met mij velen. Op wonderlijk volgzame wijze. De wegen waren vervreemdend leeg. Mobiliteit was niet langer het landelijke toverwoord. Stilstand was de nieuwe norm. Ikea werd boswandeling. Het was bittere ernst. Bittere, bittere ernst.
Delen per e-mail
Ik was zelfs bij vlagen panisch. De koffie in papieren wegwerpbekers die ik de buitenschilder bracht, zette ik twee meter voor z’n schoenen neer. Met een pannenlap. Voor het geval ik een korrel corona aan de pink had. Zonder koekje. Zonder praatje. Deur snel dicht. Als de schilder mijn toilet gebruikte, ontsmette ik even later zelfs de lichtschakelaar met onverdunde Dettol. Eigenlijk wilde ik de beste man überhaupt mijn huis niet in. Hij had een rokershoestje. Liever had ik gezien dat hij mijn voortuin voorzag van menselijke mest. Maar de man weigerde om hurkend plaats te nemen achter mijn hortensia. En terecht. Ik schoot door. Ik heb de buitenschilder behandeld alsof hij behept was met ebola.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn
Geen gezeik, flikker op met buitenproportioneel rijk!
Als het mogelijk is om een compleet volk vanaf negen uur ’s avonds op te hokken. Als het mogelijk is om vijf maanden de totale horecasector op slot te doen. Als het mogelijk is om jongeren wekenlang geen fysiek onderwijs te geven. Dan moet het ook mogelijk zijn om een Ahold-bestuurder z’n beloning van 6,02 miljoen in te laten leveren. Geen gezeik, flikker op met buitenproportioneel rijk! Het kan niet meer. Het mag niet meer. -
PREMIUM
Onverwachte kosten bij een uitvaart voorkomen, hier moet je op letten
Radeloze, huilende mensen. Ardy Moeijes (61) en Sherita Thakoerdat (65) hebben ze wekelijks aan de telefoon. De twee helpen mensen die het niet breed hebben en net een geliefde verloren. Nu is het regelen van een uitvaart altijd al een nare bezigheid, maar voor deze groep betekent het een extra risico op schulden. -
PREMIUMColumn
Hugo, verschuil je niet met een stalen gezicht achter de mist van corona
Ook ik ben wel eens een betalingsbewijs kwijt, Hugo. Zeker. Het gaat dan om het bonnetje van een kop koffie bij de Kiosk op station Almelo. Beademingsapparatuur heb ik nooit aangeschaft. Dat komt omdat ik meestal naar kringloopwinkels ga. En daar verkopen ze dat niet. Tenminste, nog niet. -
‘Schudden is schaden’ en meer levensreddende tips bij verstikking van je baby
Het is de nachtmerrie van iedere ouder: het ene moment is je kind nog vrolijk aan het spelen, het volgende moment hapt het naar adem en lijkt het te stikken. Maaike Deschoemaeker, consultatiebureau-arts, legt uit hoe je alert reageert. -
PREMIUMColumn
God schrijft ons niets voor
En toen was er ineens een meneer op televisie met een stropdas en een groot, kaal hoofd. De meneer was bestuurder van de vereniging voor Gereformeerd Schoolonderwijs en sprak met de woorden: ‘God schrijft ons voor dat seksualiteit iets is tussen man en vrouw.’
-
PREMIUMColumn
Aan al die mensen die het coronabeleid vergelijken met het naziregime
Gooi je koelkast weg en neem tulpenbollen. Dek de tafel en zeg tegen je pubers: „Vanavond eten we rauwe tulpenbol met de schil van suikerbiet.” Zonder ketchup? Zonder ketchup. Incasseer de reacties en blijf kalm. Zeg dat het niet anders kan. Noem het de schuld van Hugo de Jonge. -
PREMIUMCOLUMN
‘Famke Louise als eendagsvlieg in het hol van de leeuw. Afgeslacht. Kansloos. Boontje en loontje’
Toen ik één jaar oud was, heb ik mezelf van gezicht tot bips besmeurd met talkpoeder en daarna tentoongesteld aan mijn ouders. Het kwam door mijn zusje. Dat was namelijk geboren. En dat had ze niet moeten doen, want het was de genadeslag voor mijn alleenrecht op de exclusieve aandacht van vader en moeder. De talkpoeder bleek zeer effectief. Alle blikken waren op mij gericht. Er werd gelachen. Het moet dit moment geweest zijn dat er een cabaretzaadje is geplant. Bespottelijk gedrag baart belangstelling. -
Mijn ziekte
‘Ik werd de operatiekamer uitgezet en dacht: ben ik die overbezorgde vader?’
Zo’n 1 miljoen Nederlanders hebben een zeldzame aandoening. Daardoor is het vaak ingewikkeld om de juiste diagnose te stellen en de goede behandeling te vinden. In deze serie vertellen ervaringsdeskundigen over de impact daarvan. Vandaag Bendert de Graaf (44) over het Bardet-Biedl Syndroom.
