PREMIUM
Een wankel draadje van geluk
ColumnWat weet ik van vrijheid? Ik was als kind nooit op Lesbos en dat mijn moeder zei: ‘Je moet in de tent blijven, schat. De zeep is op en ik wil niet dat je besmet raakt.’ ‘Maar ik wil met Zianab spelen!’ ‘Je kan niet spelen en morgen ook niet.’
Delen per e-mail
Wat weet ik van vrijheid? Ik heb nooit onder een kruipluik moeten zitten, omdat de vijand me zocht. Zo’n kruipluik waar een stuk vloerbedekking overheen gelegd is met een rookstoel erop. Dat de duisternis je de adem ontneemt. En je eigenwaarde. Dat je hopen mag dat iemand de meubels verschuift om jou een bordje aardappelen te brengen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn
Winkeliers die je groeten, aankijken, weten hoe je heet
Natuurlijk had ik het poeziëalbum voor mijn dochters verjaardag aan kunnen schaffen bij die ene website waar je alles kan schaffen. Bij die schatrijke website die met z’n advertenties elke menselijke oproep tot ‘Koop lokaal’ overschreeuwt. Maar ik vertikte het. Ik verdomde het. -
PREMIUMCOLUMN
Blijven vrijheidslievende viruswaanzinnigen ook bij een tweede coronagolf kringdansen?
Als we onverhoopt overspoeld raken door een tweede virusgolf en de ic’s volstromen met mensen in ademnood, zouden de vrijheidslievende viruswaanzinnigen dan het lef hebben om vreugdevolle kringdansen te houden op het parkeerplein van het Bernhoven Ziekenhuis te Uden? Dat vroeg ik me af. In het openbaar knuffelend rebelleren tegen de 1,5 metersamenleving kan bij de gratie van dalende besmettingscijfers. Anders ben je een hork in dromenland. -
PREMIUMColumn
Het bloeden in slachthuizen lijkt tamelijk onverstoord door te zijn gegaan
Slachthuis Vion heeft vorig jaar een winst geboekt van 27 miljoen euro. Het zou hen sieren om daarmee het varken te vieren; een modderpretpark te bouwen voor biggetjes die aldaar genoeglijk knorrend over wildwater glijbanen kunnen glibberen. Als dank aan alle varkensmoeders die de mensheid zoveel karbonades geschonken hebben. -
PREMIUMColumn
Kleine generator van genegenheid
Het kan zijn dat ik één dezer dagen ongevraagd naar u zwaai. Niet omdat ik u ken, maar omdat zwaaien het minste is dat een mens kan doen. ‘Hallo zeggen’ doe ik niet. U weet dat de kans groot is dat ik sputter. Ik kom uit een oud geslacht van sputteraars. Ik zwaai naar u, omdat ik u zie. Het is noodzakelijk dat ik u zie, omdat ik gepaste afstand tot u moet bewaren. Dan zet ik een stap naar achter en u een stap opzij. -
PREMIUMColumn
Troost heeft recht op anderhalve millimeter
Ik heb iemand illegaal geknuffeld. Na een crematie. Het was nogal vervreemdend om afstand te moeten houden van snikkende mensen. Om vriendelijk te knikken naar een demente moeder, wiens dochter in de kist lag. Liever had ik minstens haar hand vastgehouden. Maar een vrouw van 82 aanraken staat in de huidige samenleving bijna gelijk aan doodslag, dus ik hield me in.
-
PREMIUM
Beduveld en bedonderd
Het begon zo onschuldig. Lieflijk zelfs. De favoriete trui van mijn dochter paste niet meer. En ik besloot een ‘Gezocht’-advertentie te plaatsen op Marktplaats. Maatje groter welteverstaan. Diezelfde dag, rond middernacht ontving ik een bericht van een man: ‘We hebben precies zo’n trui in de kast liggen. Doen we niks meer mee. Neem morgenvroeg maar contact op met mijn vrouw op onderstaand nummer. Dan stuurt zij de trui naar je toe.’ -
PREMIUMColumn
God schrijft ons niets voor
En toen was er ineens een meneer op televisie met een stropdas en een groot, kaal hoofd. De meneer was bestuurder van de vereniging voor Gereformeerd Schoolonderwijs en sprak met de woorden: ‘God schrijft ons voor dat seksualiteit iets is tussen man en vrouw.’ -
PREMIUMCOLUMN
Mijn gedachten gaan uit naar Goor
Ja, ik heb enorme zin om tot mijn enkels in een plas bier te staan. Vocht is sowieso prettig deze dagen. Vooral uit de hemel. Maar onze wolken gedragen zich nogal lockdown. Zelfs mijn dochter van 7 maakt zich zorgen. „Mama, gaat het ooit weer regenen?” Gisteren heeft ze een paardenbloem bespuugd. „Hij had dorst, mama.”
