Help! De buurman blaft
ColumnHij duikt regelmatig op in het straatbeeld. Bijna elke woonwijk heeft er eentje. Hij is het onderwerp van gesprek op menig verjaardag. Hij is nietsontziend en streeft naar volledige heerschappij. De ‘Blijf-met-je-tengels-van-MIJN-openbare-parkeerplek’-man. Tot op zekere hoogte is dit herkenbaar. Iedere autobezitter zonder oprit heeft zijn of haar favoriete plek aan straat. Ik ook.
Delen per e-mail
Het is het dichtstbijzijnde vakje voor mijn deur. Vijf seconden lopen. Als dit vak dagenlang bezet wordt door een ander voertuig, moet ik kiezen voor een alternatief dat de route naar mijn voordeur met drie seconden verlengt. Soms zelfs zeven. Au. Maar dat leed draag ik. Dan denk ik aan bootvluchtelingen op zee en vallen zeven seconden altijd mee.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn
Reizen, het doet mijn twijfel rijzen
‘Op vakantie naar Mallorca?’ ‘Gewoon doen’, zegt een Twents reisbedrijf. Als de slager dit gezegd had, had ik ’m misschien geloofd. Een plaatselijke slager heeft geen belang bij klanten die Spaanse worsten gaan grillen op een strandje aan de Middellandse Zee. -
PREMIUMColumn
We snakken naar puur
Er was eens een dorp. Het heette Kurk. Middenin dat dorp stond een theater; een hoog gebouw met klokkentorentje. Elke avond om kwart voor acht uur luidden de klokken. Dan zetten de mensen een hoedje op, schoven een tasje onder hun arm en renden naar buiten om even later neer te dalen op zachte stoelen. Geen harde houten banken. ‘Het leven zelf biedt al leed genoeg’, had J. Hartvrouw, opperhoofd van het theater, ooit gezegd. Vanaf het altaar. Al sprak hij liever over podium. -
PREMIUMColumn
Hoe Nederland koos: Het maakt geen flikker uit, geen bal
Het maakt geen ruk uit. Geen snars. Geen ene sodemieter. Je kan op de dertiende plek van je kieslijst een man hebben staan die verdacht wordt van het prostitueren van eigen vrouw aan beveiligers en toch zeventien zetels krijgen in de kamer. Dat kan gewoon in Nederland. Waarom!? Omdat de mensen normen en waarden zo’n belangrijk verkiezingsthema vinden. Not. -
PREMIUMCOLUMN
Kan ’t iets minder met die herrie?
Ideetje. Je kan die 2 tot 4 miljard euro tamelijk onvoorwaardelijke overheidssteun die waarschijnlijk aan de KLM gegeven gaat worden ook rechtstreeks aan haar 33.000 werknemers schenken. Tenminste als het argument is dat je KLM moet behouden, vanwege al die banen die anders in het luchtledige verdwijnen. -
PREMIUMColumn
Ik zou hartstikke demissionair doen de hele dag
Mensen schijnen volgens de peilingen wederom en in groten getale op Rutte te gaan stemmen. Waarom!? Ik weet het niet. Waarschijnlijk om dezelfde reden als wanneer vrouwen blijven dralen in een matig huwelijk: ‘Het is absoluut niet ideaal, maar je weet wat je aan hem hebt.’
-
PREMIUMCOLUMN
Die heb je, mensen zonder mondkapje
Die mensen heb je nu. Die mensen zonder mondkapje. Die mensen had je al. Maar die mensen heb je sinds deze week nog sterker. Dat je in de kassarij denkt: Goh, die vrouw draagt geen mondkapje. Zou ’t er eentje zijn? Zo’n principiële? Zo’n weigeraar? Of heeft ze een aandoening? Ja, zoiets denk ik dan. Zonder dat ik dat wil denken. Wat gaat mij immers de mondkaploosheid van de ander aan? Bemoei je je met je eigen gezichtsbeharing, Baartman. -
PREMIUMColumn
Kleine generator van genegenheid
Het kan zijn dat ik één dezer dagen ongevraagd naar u zwaai. Niet omdat ik u ken, maar omdat zwaaien het minste is dat een mens kan doen. ‘Hallo zeggen’ doe ik niet. U weet dat de kans groot is dat ik sputter. Ik kom uit een oud geslacht van sputteraars. Ik zwaai naar u, omdat ik u zie. Het is noodzakelijk dat ik u zie, omdat ik gepaste afstand tot u moet bewaren. Dan zet ik een stap naar achter en u een stap opzij. -
PREMIUMCOLUMN
Blijven vrijheidslievende viruswaanzinnigen ook bij een tweede coronagolf kringdansen?
Als we onverhoopt overspoeld raken door een tweede virusgolf en de ic’s volstromen met mensen in ademnood, zouden de vrijheidslievende viruswaanzinnigen dan het lef hebben om vreugdevolle kringdansen te houden op het parkeerplein van het Bernhoven Ziekenhuis te Uden? Dat vroeg ik me af. In het openbaar knuffelend rebelleren tegen de 1,5 metersamenleving kan bij de gratie van dalende besmettingscijfers. Anders ben je een hork in dromenland.