Kleine generator van genegenheid
ColumnHet kan zijn dat ik één dezer dagen ongevraagd naar u zwaai. Niet omdat ik u ken, maar omdat zwaaien het minste is dat een mens kan doen. ‘Hallo zeggen’ doe ik niet. U weet dat de kans groot is dat ik sputter. Ik kom uit een oud geslacht van sputteraars. Ik zwaai naar u, omdat ik u zie. Het is noodzakelijk dat ik u zie, omdat ik gepaste afstand tot u moet bewaren. Dan zet ik een stap naar achter en u een stap opzij.
Delen per e-mail
Wij laveren in cirkels van hoepelrokken om elkaar heen. In het gunstigste geval kan je dit zien als moderne dans. In het ongunstigste geval als afwijzing. ‘Sorry, meneer, het is niet dat u stinkt’, zei ik bij de kassa. Ik zie u. In andere tijden had ik de neiging om rakelings langs u heen te scheren. Vanwege de haast die hardnekkig in mij huisde. Die haast is geslonken.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
COLUMN Mijn gedachten gaan uit naar Goor
Ja, ik heb enorme zin om tot mijn enkels in een plas bier te staan. Vocht is sowieso prettig deze dagen. Vooral uit de hemel. Maar onze wolken gedragen zich nogal lockdown. Zelfs mijn dochter van 7 maakt zich zorgen. „Mama, gaat het ooit weer regenen?” Gisteren heeft ze een paardenbloem bespuugd. „Hij had dorst, mama.” -
PREMIUM
Felgekleurd slijm is je reinste troep
Het is een trend onder de kinderen in de leeftijdscategorie 6 tot en met 12: slijm. Felgekleurd en vol glitters in plastic potjes. Staat bovenaan de verlanglijst van mijn dochter. ‘Aaah, toe dan, mama.’ Maar ze krijgt het niet. Domweg omdat de ingrediënten niet op de verpakking staan. -
PREMIUM
Beduveld en bedonderd
Het begon zo onschuldig. Lieflijk zelfs. De favoriete trui van mijn dochter paste niet meer. En ik besloot een ‘Gezocht’-advertentie te plaatsen op Marktplaats. Maatje groter welteverstaan. Diezelfde dag, rond middernacht ontving ik een bericht van een man: ‘We hebben precies zo’n trui in de kast liggen. Doen we niks meer mee. Neem morgenvroeg maar contact op met mijn vrouw op onderstaand nummer. Dan stuurt zij de trui naar je toe.’ -
PREMIUM
Column Pijnlijk, die vuist tegen Halsema
Die nationale verontwaardiging die Femke Halsema momenteel over haar uitgestort krijgt, vind ik buitenproportioneel. En pijnlijk. De vuist tegen racisme is verworden tot een vuist tegen Halsema. En ook dat is de schuld van Halsema, zeggen sommigen. -
PREMIUM
Column Waarom is het zorglandschap toch zo gruwelijk ingewikkeld?
‘Tien ambtenaren bemoeiden zich met het dossier van Brandon. Maar geen van hen kon hem helpen met de benodigde fiets’: voorpaginanieuws van afgelopen dinsdag. Er was onder andere een WMO-consulent bij betrokken, een leerplichtambtenaar, een maatschappelijk werker, een onafhankelijke cliëntondersteuner en een tussenpersoon van de Participatiewet.
-
PREMIUM
Column Ik wil na de coronacrisis een Grote Twentse Knuffeloptocht
Natuurlijk baal ik ervan dat de Grote Folkloristische Bornse Palmpasen Optocht morgen niet doorgaat. Ik houd van folkloristische optochten. Het liefst met een blaasorkest, veel gebloemde jurkjes en luidkeelse liederen over eieren. Bim bam beieren. -
PREMIUM
Column Ik blijf voortaan vaste klant bij het Repair Café
Wat heeft ie?, vroeg ik aan de man die tegenover mij zat aan de wachttafel bij Repair Café. De man streelde zijn Senseo-apparaat en sprak: ‘De klep wil niet meer open. Helemaal vacuüm gezogen.’ ‘Zal ik eens rukken?’, stelde ik voor. Dat wilde de man absoluut niet. En dat vond ik een verstandig besluit. Het was immers geen Sloop Café. -
PREMIUM
COLUMN Reikt de sympathie van de burger voor de boer tot in de portemonnee?
Toen ik heertje Baudet de boeren zag toespreken, kreeg ik een enorme behoefte aan een Oostenrijkse Bett und Frühstuck in Ruinerwold. Drie meter onder de grond met een kist vol Kaiserbrötchen en een koekoeksklok. Wachten op het Einde der Tijden hoeft niet. Het einde is allang begonnen. Dat voel ik zonder klompen zelfs op blote voeten aan.
