Nathalie Baartman
Volledig scherm
PREMIUM
Nathalie Baartman © Carlo ter Ellen

Niet alles is mogelijk, maar er blijft genoeg over

Het leuke van januari is dat ik eindelijk toekom aan het versturen van kerstkaarten. Dat lukt mij in december nooit. In december word ik steevast intern opgenomen in het Wilminktheater om samen met vijf andere onnozelaars deel te nemen aan het therapeutische behandelplan getiteld Twentse Eindejaarsconference. Lachen en huilen om de wereldwijde ellende die 2022 heet, werkt louterend.

  1. Niet ieder mens heeft een verfijnd geweten
    PREMIUM

    Niet ieder mens heeft een verfijnd geweten

    Na een korte rondvraag bleek niemand in mijn omgeving ooit ergens een kaars in gestoken te hebben. Laat staan een waxinelichtje. Zelfs niet in een neusgat. Ook ik ben nooit initiator van zulke activiteiten geweest. Integendeel. Dat komt door mijn moeder. Die riep vroeger bij elke autonome handeling die ik wilde verrichten: ‘Pas op. Niet doen, Nathalie. Dat gaat mis.’ Tussen mij en de grote wereld lag Borne als een oase van veiligheid. Zodoende werd ik een soort Roodkapje dat de wolf niet tegenkwam.