Nathalie Baartman © Carlo ter Ellen DTCT

Twee fietsjes voor vluchtelingengezin in het azc Azelo

ColumnBORNE - Het was misschien de meest bijzondere ontmoeting van dit jaar. Het begon bij m’n vader. Hij had een fietsje in de schuur staan. Een klein rood fietsje. „Ik zoek een jong vluchtelingengezin aan wie ik het kan geven,” zei hij. Dat vond ik uiterst nobel van mijn vader. Zelf had ik ook een fietsje in de schuur staan, maar dat had ik op Marktplaats gezet. Zonder succes overigens. In mij schuilt een matige handelaar.

Nathalie Baartman 28-12-19, 13:22

Ik hoopte dat mijn vader niet te opzichtig op zoek was naar een vluchtelingengezin. ‘Goedemiddag, bent u misschien gevlucht?’ ‘Nee, wij wonen al jaren aan de Piet Heinstraat.’ De dag brak aan dat hij ze trof. In het centrum van Borne: een man, een vrouw en twee kinderen. „Vanavond om half acht bij het azc in Azelo heb ik met de vrouw afgesproken,” zei hij. Graag had ik bij de totstandkoming van deze afspraak willen zijn. Aangezien mijn vader beter Twents dan Engels spreekt. „Ik ga mee”, zei ik, „dan laden we mijn fietsje ook in.”