PREMIUM
Van gratis word ik een hijgend hondje
ColumnOf ik een ‘winterdorp-mini’ wil, vraagt de cassière. ‘Nee, dankjewel,’ zeg ik. Al kost deze afwijzing mij enige moeite, want ik ben van het hebberige soort. Ik word een hijgend hondje van het woordje gratis.
Delen per e-mail
Maar een supermarkt die plastic prul uitdeelt en tevens dweept met duurzaamheid, is voor mij de vleesgeworden vertaling van hypocrisie, dus ik houd mijn poot principieel stijf.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM
COLUMN Kan ik mijn man ook gewoon uitlaten?
Een complete kleurenfolder van gemeente Borne en Twente Milieu sierde mijn deurmat. Aanpak Eikenprocessierups 2020. Even was ik verheugd. Er is gelukkig meer ellende in de wereld dan alleen maar corona. Maar de vreugde was van korte duur. -
PREMIUM
COLUMN ‘Famke Louise als eendagsvlieg in het hol van de leeuw. Afgeslacht. Kansloos. Boontje en loontje’
Toen ik één jaar oud was, heb ik mezelf van gezicht tot bips besmeurd met talkpoeder en daarna tentoongesteld aan mijn ouders. Het kwam door mijn zusje. Dat was namelijk geboren. En dat had ze niet moeten doen, want het was de genadeslag voor mijn alleenrecht op de exclusieve aandacht van vader en moeder. De talkpoeder bleek zeer effectief. Alle blikken waren op mij gericht. Er werd gelachen. Het moet dit moment geweest zijn dat er een cabaretzaadje is geplant. Bespottelijk gedrag baart belangstelling. -
PREMIUM
Column Pijnlijk, die vuist tegen Halsema
Die nationale verontwaardiging die Femke Halsema momenteel over haar uitgestort krijgt, vind ik buitenproportioneel. En pijnlijk. De vuist tegen racisme is verworden tot een vuist tegen Halsema. En ook dat is de schuld van Halsema, zeggen sommigen. -
PREMIUM
Column Ik wil na de coronacrisis een Grote Twentse Knuffeloptocht
Natuurlijk baal ik ervan dat de Grote Folkloristische Bornse Palmpasen Optocht morgen niet doorgaat. Ik houd van folkloristische optochten. Het liefst met een blaasorkest, veel gebloemde jurkjes en luidkeelse liederen over eieren. Bim bam beieren. -
PREMIUM
Column De mens lijdt het meest aan de puinhoop die hij vreest
‘Nee!’ Is geen Twents woord. Ik maak er dankbaar gebruik van. ‘Pa, zou je de konijnen willen doen morgen? Ik ben op Texel.’ En daar gaat pa, op z’n fiets met een wortel in z’n broekzak. Die heeft ma hem meegegeven. Meestal pakt ie nog de grasmaaier, bindt een omgevallen zonnebloem op, veegt de zandbak aan. Ik heb een keurig tuintje, met dank aan de konijnen.
-
PREMIUM
Beduveld en bedonderd
Het begon zo onschuldig. Lieflijk zelfs. De favoriete trui van mijn dochter paste niet meer. En ik besloot een ‘Gezocht’-advertentie te plaatsen op Marktplaats. Maatje groter welteverstaan. Diezelfde dag, rond middernacht ontving ik een bericht van een man: ‘We hebben precies zo’n trui in de kast liggen. Doen we niks meer mee. Neem morgenvroeg maar contact op met mijn vrouw op onderstaand nummer. Dan stuurt zij de trui naar je toe.’ -
PREMIUM
COLUMN Kan ’t iets minder met die herrie?
Ideetje. Je kan die 2 tot 4 miljard euro tamelijk onvoorwaardelijke overheidssteun die waarschijnlijk aan de KLM gegeven gaat worden ook rechtstreeks aan haar 33.000 werknemers schenken. Tenminste als het argument is dat je KLM moet behouden, vanwege al die banen die anders in het luchtledige verdwijnen. -
PREMIUM
Column Leve de handgeschreven kaart
Toen de uitbraak van corona definitief en wereldwijd een feit werd, besloot ik ansichtkaarten te sturen over de gehele aardkloot. Via het fenomeen Postcrossing; een online gemeenschap van bijna achthonderdduizend leden uit tweehonderd verschillende landen die graag kaartjes verzendt en ontvangt. Van Svetlana uit Wit-Rusland tot Nha uit Vietnam.
